حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ قَالَ أَخْبَرَنَا مَالِكٌ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - أَنَّهُ قَالَ:
"إِنَّ أُمَّ الْفَضْلِ سَمِعَتْهُ وَهُوَ يَقْرَأُ ( وَالْمُرْسَلاَتِ عُرْفًا ) فَقَالَتْ يَا بُنَىَّ وَاللَّهِ لَقَدْ ذَكَّرْتَنِى بِقِرَاءَتِكَ هَذِهِ السُّورَةَ ، إِنَّهَا لآخِرُ مَا سَمِعْتُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقْرَأُ بِهَا فِى الْمَغْرِبِ."

Bize Abdullah b. Yusuf, ona Malik, ona İbn Şihab, ona Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe, ona da İbn Abbas (r.anhuma) şöyle demiştir:

Abdullah b. Abbas'ı "vel-Murselâti urfen" (Murselât) Suresini okurken işiten Ümmü Fadl şöyle demiştir: Ey oğulcağızım, Allah'a yemin ederim ki, bu sureyi okuyarak hatıramı canlandırdın. Ben Rasulullah'ı (sav) kıldırdığı son akşam namazında bu sureyi okurken işitmiştim.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Ezân 98, 1/340