حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْوَهَّابِ حَدَّثَنَا خَالِدُ بْنُ الْحَارِثِ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ هِشَامِ بْنِ زَيْدٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ - رضى الله عنه - أَنَّ يَهُودِيَّةً أَتَتِ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم بِشَاةٍ مَسْمُومَةٍ ، فَأَكَلَ مِنْهَا فَجِىءَ بِهَا فَقِيلَ أَلاَ نَقْتُلُهَا . قَالَ « لاَ » . فَمَا زِلْتُ أَعْرِفُهَا فِى لَهَوَاتِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم .

Bize Abdullah b. Abdulvahab, ona Halid b. Hâris, ona Şu'be, ona Hişâm b. Zeyd, ona da Enes b. Mâlîk (ra) şöyle demiştir:

Yahudi bir kadın, kızartılmış zehirli bir koyun etini Hz. Peygamber'e (sav) getir­di. Hz. Peygamber (sav) bu koyunun etinden yedi. Sonra bu hıyaneti yapan kadın getirildi ve Hz. Peygamber'e (sav) "öldürelim mi? diye soruldu. Hz. Peygamber "Hayır öldürmeyin" buyurdu.

Râvi (Enes) der ki: Etin, Rasulullah'ın küçük dilinde bıraktığı etkiyi hala bilirim.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hibe ve Fazlihe ve't-Tahrîzi aleyhe 28, 1/709