حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ عَمْرٍو حَدَّثَنَا أَبُو إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الأَنْصَارِىِّ قَالَ سَمِعْتُ أَنَسًا - رضى الله عنه - يَقُولُ دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلَى ابْنَةِ مِلْحَانَ فَاتَّكَأَ عِنْدَهَا ، ثُمَّ ضَحِكَ فَقَالَتْ لِمَ تَضْحَكُ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ « نَاسٌ مِنْ أُمَّتِى يَرْكَبُونَ الْبَحْرَ الأَخْضَرَ فِى سَبِيلِ اللَّهِ ، مَثَلُهُمْ مَثَلُ الْمُلُوكِ عَلَى الأَسِرَّةِ » . فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ ، ادْعُ اللَّهَ أَنْ يَجْعَلَنِى مِنْهُمْ . قَالَ « اللَّهُمَّ اجْعَلْهَا مِنْهُمْ » . ثُمَّ عَادَ فَضَحِكَ ، فَقَالَتْ لَهُ مِثْلَ أَوْ مِمَّ ذَلِكَ فَقَالَ لَهَا مِثْلَ ذَلِكَ ، فَقَالَتِ ادْعُ اللَّهَ أَنْ يَجْعَلَنِى مِنْهُمْ . قَالَ « أَنْتِ مِنَ الأَوَّلِينَ ، وَلَسْتِ مِنَ الآخِرِينَ » . قَالَ قَالَ أَنَسٌ فَتَزَوَّجَتْ عُبَادَةَ بْنَ الصَّامِتِ ، فَرَكِبَتِ الْبَحْرَ مَعَ بِنْتِ قَرَظَةَ ، فَلَمَّا قَفَلَتْ رَكِبَتْ دَابَّتَهَا فَوَقَصَتْ بِهَا ، فَسَقَطَتْ عَنْهَا فَمَاتَتْ .

Bize Abdullah b. Muhammed, ona Muâviye b. Amr, ona Ebu İshak, ona Abdullah b. Abdurrahman el-Ensarî, ona da Enes (ra) şöyle demiştir:

Rasulullah (sav) Milhân kızının yanına girdi ve onun yanında iken biraz uzanıp (uyudu), sonra (uyandı ve) güldü, Milhan kızı “ey Allah’ın Rasulü, neden güldün?” dedi. O "ümmetimden bir takım kimseler Allah yolunda yeşil deniz'de (Akdeniz'de) gemiye binecekler. Onların misali tahtları üzerindeki kralları andıracaktır" dedi. Milhan kızı “ey Allah’ın Rasulü, beni de onlardan kılması için Allah’a dua et” dedi. Rasulullah (sav) "Allah’ım, onu da onlardan kıl" buyurdu. Sonra aynı şekilde uyudu, uyandı ve güldü. Milhân Kızı yine aynı soruyu sordu, yahut da “neden güldün?” dedi. Hz. Peygamber (sav) de aynı cevabı verdi. Milhân Kızı “beni de onlardan kılması için Allah’a dua et” dedi. Rasulullah (sav) "sen öncekilerdensin, sonrakilerden değilsin" buyurdu.

Râvi der ki: Enes “sonra Milhan kızı Ubâde b. Sâmit ile evlendi ve Karaza kızı ile birlikte deniz seferine gitmek üzere gemiye bindi. Geri dönerken bineğine bindiğinde bineği onu, üzerinden attı, oda düşüp öldü” demiştir.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Cihâd ve's-Siyer 63, 1/771