Öneri Formu
Hadis Id, No:
17020, B005459
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو عَاصِمٍ عَنْ ثَوْرِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ خَالِدِ بْنِ مَعْدَانَ عَنْ أَبِى أُمَامَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا فَرَغَ مِنْ طَعَامِهِ - وَقَالَ مَرَّةً إِذَا رَفَعَ مَائِدَتَهُ - قَالَ « الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى كَفَانَا وَأَرْوَانَا ، غَيْرَ مَكْفِىٍّ ، وَلاَ مَكْفُورٍ - وَقَالَ مَرَّةً الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّنَا ، غَيْرَ مَكْفِىٍّ ، وَلاَ مُوَدَّعٍ - وَلاَ مُسْتَغْنًى ، رَبَّنَا » .
Tercemesi:
Bize Ebu Asım, ona Sevr b. Yezid, ona Halid b. Ma’dan, ona Ebu Ümame’nin şöyle anlattığını rivayet etti: Hz. Peygamber (sav) yemeğini yiyip bitirince –Ebu Ümame bir keresinde “Sofrasını kaldırdığı zaman” demiştir- şu duayı söylerdi: “el-Hamdu lillâhillezî kefânâ ve ervânâ gayra mekfiyyin velâ mekfûrin = Kâfî görülmeyerek ve inkâr edilmeyerek yapılan hamd, bize yetecek derecede nimetler veren ve bizi suya kandıran Allah'a mahsustur.)” Bir kerresinde de “el-Hamdu lillâhi Rabbinâ, gayra mekfiyyin velâ müveddain, velâ mustağnen Rabbena (Kâfî görülmeyerek, terkedilmeyerek ve muhtaç olarak yapılan hamd, Rabbimiz olan Allah'a mahsustur)” şeklinde söylemiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Et'ime 54, 2/402
Senetler:
1. Ebu Ümame Sudey b. Aclân el-Bahilî (Sudey b. Aclân b. Vehb)
2. Ebu Abdullah Halid b. Ma'dân el-Kilâ'î (Halid b. Ma'dân b. Ebu Küreyb)
3. Ebu Halid Sevr b. Yezid er-Rahbî (Sevr b. Yezid b. Ziyad)
4. Ebu Âsım Dahhâk b. Mahled en-Nebîl (Dahhâk b. Mahled)
Konular:
Adab, yeme - içme adabı