حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ قَالَ لَنَا عِكْرِمَةُ أَلاَ أُخْبِرُكُمْ بِأَشْيَاءَ قِصَارٍ حَدَّثَنَا بِهَا أَبُو هُرَيْرَةَ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ الشُّرْبِ مِنْ فَمِ الْقِرْبَةِ أَوِ السِّقَاءِ ، وَأَنْ يَمْنَعَ جَارَهُ أَنْ يَغْرِزَ خَشَبَهُ فِى دَارِهِ .

Bize Ali b. Abdullah, ona Süfyan, ona Eyyub, ona İkrime şöyle dedi: Ben size Ebu Hureyre'nin rivayet ettiği kısa bazı hadisleri nakledeyim:
"Rasulullah (sav) kırbanın veya su kabının ağzından su içmeyi ve kişinin komşusunun ağacını kendi duvarına dayamasına mani olmayı yasaklamıştır."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Eşribe 24, 2/432