حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْجُعْفِىُّ حَدَّثَنَا حَرَمِىُّ بْنُ عُمَارَةَ حَدَّثَنَا قُرَّةُ بْنُ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِيرِينَ قَالَ قَالَ قَيْسُ بْنُ عُبَادٍ كُنْتُ فِى حَلْقَةٍ فِيهَا سَعْدُ بْنُ مَالِكٍ وَابْنُ عُمَرَ فَمَرَّ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَلاَمٍ فَقَالُوا هَذَا رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ . فَقُلْتُ لَهُ إِنَّهُمْ قَالُوا كَذَا وَكَذَا . قَالَ سُبْحَانَ اللَّهِ مَا كَانَ يَنْبَغِى لَهُمْ أَنْ يَقُولُوا مَا لَيْسَ لَهُمْ بِهِ عِلْمٌ ، إِنَّمَا رَأَيْتُ كَأَنَّمَا عَمُودٌ وُضِعَ فِى رَوْضَةٍ خَضْرَاءَ ، فَنُصِبَ فِيهَا وَفِى رَأْسِهَا عُرْوَةٌ وَفِى أَسْفَلِهَا مِنْصَفٌ - وَالْمِنْصَفُ الْوَصِيفُ - فَقِيلَ ارْقَهْ . فَرَقِيتُ حَتَّى أَخَذْتُ بِالْعُرْوَةِ . فَقَصَصْتُهَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « يَمُوتُ عَبْدُ اللَّهِ وَهْوَ آخِذٌ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى » .

Bize Abdullah b. Muhammed el-Cu'fi, ona Haremî b. Umâra, ona Kurrâ b. Halid, ona Muhammed b. Sîrîn, ona da Kays b. Ubâd şöyle demiştir:

İçinde Sa'd b. Malik ve Abdullah b. Ömer'in de bulunduğu bir halkada iken Abdullah b. Selâm uğradı. oradakiler “bu cennet ehlinden olan bir adamdır” dediler. Ben de ona “buradakiler senin hakkında şunu, şunu söylediler” dedim. Abdullah b. Selâm şöyle dedi: Suhhanallah! Onlara, hakkında bilgileri olmayan bir sözü söylemeleri uygun olmaz. Ben sâdece şöyle bir rüya görmüştüm. Sanki yemyeşil bir bahçenin içine konulmuş bir sırık vardı. Bu sırık orada dikilmişti. Bu sırığın başında da bir kulp vardı. Bu sırığın aşağısında da bir minsaf vardı. -Minsaf, hizmetçi demektir.- Bana “bu sırığa çık” denildi. Ben çık­tım ve hatta tepedeki kulpu elime aldım. Nihayet bu rüyamı Rasulullah'a (sav) arz ettim. Rasulullah (sav) "Abdullah, bu en sağlam kulpu tut­muş olarak vefat edecektir" buyurdu.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Ta'bîr 19, 2/673