2 Kayıt Bulundu.
Bize Ebu Numan, ona Hammâd b. Zeyd, ona Asım el-Ahvel, ona Ebu Osman en-Nehdî, ona da Usame b. Zeyd şöyle demiştir:
Bizler Peygamber'in (sav) yanında iken, kızlarından birinin elçisi gelip Hz. Peygamber'i, ölmek üzere olan çocuğunun yanına gelmesi için çağırdı. Peygamber (sav) elçiye "kızıma dön ve ona 'Allah'ın aldığı da verdiği de O'na aittir. Her şeyin O'nun katında belirlenmiş bir ömrü vardır' diye haber ver ve yine ona 'sabret, bu sabrın ecir ve sevabını Allah'tan bekle' diye tavsiye de bulun" buyurdu. Elçi gidip tekrar döndü ve “kızınız yemin ederek, mutlaka ona gitmeniz konusunda ısrar etti” dedi. Bunun üzerine Peygamber (sav), beraberinde Sa'd b. Ubâde ve Muâz b. Cebel olduğu hâlde kalkıp gitti. Hasta çocuk Peygamber'in kucağına verildi. Çocuğun nefesi, sanki bir tulum içindeymiş gibi, inip kalkıyordu. Bunun üzerine Peygamber'in (sav) gözünden yaşlar süzüldü. Sa'd b. Ubâde “ ey Allah'ın Rasulü, (bu nedir?)” dedi. Rasulullah (sav) "bu, Allah'ın kullarının kalplerine koyduğu bir merhamettir ve Allah kullarından merhametli olanlara merhamet eyler" buyurdu.
Açıklama: Buhârî ve Müslim’in Üsâme b. Zeyd’den merfu olarak rivayet ettikleri bir hadistir. Belâzurî, Ensâbu’l-Eşrâf'ta BE2/29, Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B001284, Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B006655, Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B007377, Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D003125, Müslim, Sahîh-i Müslim'de M002135, Nesai, Sünen-i Nesâi'de N001869, Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de HM022119 ve Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da BM001012 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.