أَخْبَرَنَا أَبُو عَلِىٍّ الرُّوذْبَارِىُّ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَكْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْعَلاَءِ حَدَّثَنَا ابْنُ بِشْرٍ عَنْ مِسْعَرٍ قَالَ سَمِعْتُ شَيْخًا فِى الْمَسْجِدِ يَقُولُ سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ : كَانَ فِى كَلاَمِ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- تَرْتِيلٌ أَوْ تَرْسِيلٌ.

Bize Ebû Ali er-Rûzbârî, ona Muhammed b. Bekir, ona Ebû Davud, ona Muhammed b. el-Alâ’, ona İbn Bişr, ona Mis’ar şöyle dedi:
Mescid-i Haram’da iken yaşlı birinin, ben Cabir b. Abdullah’ın (ra) şöyle söylediğini duydum, dediğini işittim:

“Rasûlullah’ın (sav) konuşma tarzı tertîl yahut tersîl idi.”

Açıklama: Tertîl; her kelimenin hakkını vererek açık ve tane tane, düzgün ve kusursuz konuşmaktır. Tersîl de; kafiye uydurmaya çalışmamak, tekellüfsüz ve sade konuşmaktır.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Cumu'a 5826, 6/324