11586 Kayıt Bulundu.
Bize Muhammed b. Ebu Bekir, ona Mu'temir, ona Ubeydullah, ona Sabit, ona da Enes (ra) şöyle demiştir:
Peygamber (sav) bir cuma günü hutbe veriyordu. İnsanlar ayağa kalktılar ve "Yâ Rasulallah, kuraklık başgösterdi, ağaçlar kızıllaşıp kurudu, hayvanlar telef oldu. Allah'a duâ et de bize yağmur yağdırsın" diye seslendiler. Rasulullah (sav) iki defa "Ey Allah'ım, bize yağmur ver!" diye duâ etti. Allah'a yemîn ederim, o sırada gökyüzünde tek bir bulut parçası dahi görmüyorduk. Aniden bir bulut oluştu ve yağmur yağdı. Rasûlullah (sav) minberden indi ve namazı kıldırdı. Namazdan çıktığı andan ertesi cumaya kadar yağmur yağmaya devam etti. Cuma günü Peygamber (sav) hutbe vermek için kalktığında halk Rasulullah'a (sav) hitaben "Evler yıkıldı, yollar kapandı, Allah'a duâ et de yağmur kesilsin" diye seslendiler. Bunun üzerine Peygamber (sav) gülümsedi ve şöyle dua etti: "Allah'ım çevremize yağdır; üzerimize yağdırma." Sonunda Medine seması bulutlardan sıyrıldı. Yağmur Medine'nin etrafına yağarken, Medine'ye tek damla dahi düşmüyordu. Medine'ye baktım, taç giymiş gibiydi (etrafı yağmur sebebiyle halka gibi çevrilmişti).