11586 Kayıt Bulundu.
Açıklama: Buhârî, Müslim, Ahmed b. Hanbel ve Nesâî’nin Üsâme b. Zeyd radıyallahu anh kanalıyla rivayet ettikleri bir hadistir. Başka varyantı bulunmamaktadır.
Açıklama: Bu hadisi Ebû Dâvûd, Tirmizî, Taberânî ve Hâkim, İbn Ömer’den merfu bir rivayet olarak nakletmişlerdir. Tirmizî hadis hakkında “garibdir” derken, Hâkim “İsnadı sahihtir ancak Buhârî ve Müslim bunu eserlerinde rivayet etmemişlerdir” demektedir. Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D004900, Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK13599, Muhammed b. Abdurrahman es-Sehavi, el-Mekâsidü'l-hasene fî beyâni kesîrin mine'l-ehâd'de SMH000085 ve İbn Hibban, Sahih-i İbn Hibban'da İHS003020 rivayet etmiştir. Tirmizi, Sünen-i Tirmizî'de T001019 ve Hâkim en-Nisaburî, el-Müstedrek'te 1437&arama=a'>NM001437 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.
Açıklama: Bu hadisi Buhârî, el-Edebü’l-müfred’inde; Ahmed b. Hanbel, Ebû Dâvûd, Tirmizî ve daha başkaları da Abdullah b. Amr b. el-Âs’tan rivayet etmişlerdir. Tirmizî hadis hakkında “hasen-sahihtir,” demiş; Hâkim de benzer manadaki farklı rivayetlerini dikkate alarak hadisi sahih saymıştır. Tirmizi, Sünen-i Tirmizî'de T001924, Beyhaki, Sünen-i Kebir'de BS017962, İbn Ebû Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe'de MŞ025864 ve Muhammed b. Abdurrahman es-Sehavi, el-Mekâsidü'l-hasene fî beyâni kesîrin mine'l-ehâd'de SMH000089 rivayet etmiştir.
Açıklama: İbnü’d-Deybâ’ Temyîz’de şöyle demiştir: Leâlî’de de geçtiği üzere Buhârî ve Müslim’in rivayet ettikleri bir hadistir. Aynı zamanda Ebû Davûd da bu hadisi Ebû Hureyre’den rivayet etmektedir. Beyhakî şunu söyler: Hâkim Ebû Abdillah el-Hâfız’a bu hadisin manasını sordum. Bana şu cevabı verdi: “Mü’min ve kâfirin kalbi ancak kendi gibi olana meyleder. Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D004834, Müslim, Sahîh-i Müslim'de M006708, Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de HM007922, Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK008912 ve Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK010557 rivayet etmiştir. Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da BM009068, Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B003336, Buhari, el-Edebü'l-Müfred'de EM000900 ve Hâkim en-Nisaburî, el-Müstedrek'te NM008501 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.
Açıklama: Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B005186 rivayet etmiştir. Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B003331, Müslim, Sahîh-i Müslim'de M003647, Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da BM009749, Ebû Ya'la el-Mevsıli, Müsned-i Ebû Ya'la'da EYM006218, Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B003331-2 ve İbn Ebû Şeybe, Musannef-i İbn Ebû Şeybe'de MŞ019617 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.
Açıklama: Buhârî ve Müslim’in Ebû Hureyre yoluyla rivayet ettikleri bir hadistir. Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D003181 ve Beyhaki, Ma’rifetu’s- Sunen Ve’l- Âsâr'da BMS002111 rivayet etmiştir.
Açıklama: Sehâvî Makâsıd’da şöyle der: Bu hadisi Ahmed b. Hanbel, İbn Menî‘, Ebû Dâvûd, Tirmizî, Nesâî, İbn Hibbân ve Hâkim, İbn Abbâs kanalıyla rivayet etmişlerdir. Tirmizî, bu hadis hakkında “hasen” kaydını düşmüş; Hâkim ise “Buhârî’nin şartına uygundur” demiştir. Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D003106, Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK12272, Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK12277, Tirmizi, Sünen-i Tirmizî'de T002083, Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da BM005130, Buhari, el-Edebü'l-Müfred'de EM000536, Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de HM002138 ve Hâkim en-Nisaburî, el-Müstedrek'te NM001284 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.
Açıklama: Buhârî, Ahmed b. Hanbel, İbn Mâce ve İbn Hibbân’ın Enes yoluyla; Müslim’in ise Ümmü’l-Husayn kanalıyla merfu olarak rivayet ettikleri bir hadistir. Buhari, Sahîh-i Buhârî'de 142&arama=a'>B007142, İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce'de İM002860, Muhammed b. Abdurrahman es-Sehavi, el-Mekâsidü'l-hasene fî beyâni kesîrin mine'l-ehâd'de SMH000112 ve Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da BM007374 rivayet etmiştir.
Açıklama: Buhârî’nin Ebû Hureyre’den merfu olarak rivayet ettiği bir hadistir. Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B000099, Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B006570, Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da BM008469, Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de HM008845 ve Nesai, Sünen-i Kübra'da NS005811 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.
Açıklama: Râfiî şöyle der: Nebî sallallahu aleyhi ve sellem’den nakledilen husus, namazdaki tahiyyatta “Ve eşhedü ennî Rasûlullah: Kendimin Allah’ın Rasûlü olduğuna şahitlik ederim” dediği yönündedir. Muhammed b. Abdurrahman es-Sehavi, el-Mekâsidü'l-hasene fî beyâni kesîrin mine'l-ehâd'de SMH000119 rivayet etmiştir. İbn Hibban, Sahih-i İbn Hibban'da İHS000221, Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B005443, Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da BM000262, Nesai, Sünen-i Kübra'da NS008742 ve Nesai, Sünen-i Kübra'da NS010912 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.