حَدَّثَنَا مُسَدَّدُ بْنُ مُسَرْهَدٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ دَاوُدَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ سَالِمٍ عَنْ كُرَيْبٍ حَدَّثَنَا ابْنُ عَبَّاسٍ عَنْ خَالَتِهِ مَيْمُونَةَ قَالَتْ:
"وَضَعْتُ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم غُسْلاً يَغْتَسِلُ بِهِ مِنَ الْجَنَابَةِ فَأَكْفَأَ الإِنَاءَ عَلَى يَدِهِ الْيُمْنَى فَغَسَلَهَا مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلاَثًا ثُمَّ صَبَّ عَلَى فَرْجِهِ فَغَسَلَ فَرْجَهُ بِشِمَالِهِ ثُمَّ ضَرَبَ بِيَدِهِ الأَرْضَ فَغَسَلَهَا ثُمَّ تَمَضْمَضَ وَاسْتَنْشَقَ وَغَسَلَ وَجْهَهُ وَيَدَيْهِ ثُمَّ صَبَّ عَلَى رَأْسِهِ وَجَسَدِهِ ثُمَّ تَنَحَّى نَاحِيَةً فَغَسَلَ رِجْلَيْهِ فَنَاوَلْتُهُ الْمِنْدِيلَ فَلَمْ يَأْخُذْهُ وَجَعَلَ يَنْفُضُ الْمَاءَ عَنْ جَسَدِهِ."

فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لإِبْرَاهِيمَ فَقَالَ كَانُوا لاَ يَرَوْنَ بِالْمِنْدِيلِ بَأْسًا وَلَكِنْ كَانُوا يَكْرَهُونَ الْعَادَةَ.
قَالَ أَبُو دَاوُدَ قَالَ مُسَدَّدٌ فَقُلْتُ لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ دَاوُدَ كَانُوا يَكْرَهُونَهُ لِلْعَادَةِ فَقَالَ هَكَذَا هُوَ وَلَكِنْ وَجَدْتُهُ فِى كِتَابِى هَكَذَا.

Bize Müsedded b. Müserhed, ona Abdullah b. Davud, ona Ameş, ona Salim, ona Küreyb, ona İbn Abbas, teyzesi Meymune'den şöyle nakletmiştir:
"Rasulullah (sav) için cünüplükten dolayı yıkanacağı suyu hazırladım. Kabı sağ elinin üzerine eğdi ve iki veya üç defa yıkadı. Sonra avret yerine su döktü ve orayı sol eliyle yıkadı. Daha sonra da (sol) elini yere sürttü ve yıkadı. Sonra ağzına ve burnuna su aldı. Yüzünü ve ellerini yıkayıp, başına ve vücuduna su döktü. Kenara çekilerek ayaklarını yıkadı. Ona havluyu verdim ama almadı. Suyu bedeninden atmaya başladı."

(Ameş şöyle dedi) Bunu, (Rasulullah'ın havluyu almayıp, üzerinden suyu atmasını) İbrahim'e sordum. İbrahim, onlar havlu kullanmakta bir beis görmezlerdi, fakat onu adet edinmeyi kerih sayarlardı, dedi.
Ebu Davud, Müsedded'in şu sözünü nakletmiştir: Abdullah b. Davud'a, onlar havluyu adet edinmeyi kerih görürlerdi" şeklinde bir şey biliyor musun? dedim. O, 'Evet, fakat ben, bu ifadeyi kitabımda bu şekilde buldum, dedi.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 98, /63