حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ - يَعْنِى ابْنَ عُمَرَ بْنِ غَانِمٍ - عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ - يَعْنِى ابْنَ زِيَادٍ - عَنْ عُمَارَةَ بْنِ غُرَابٍ أَنَّ عَمَّةً لَهُ حَدَّثَتْهُ أَنَّهَا سَأَلَتْ عَائِشَةَ قَالَتْ إِحْدَانَا تَحِيضُ وَلَيْسَ لَهَا وَلِزَوْجِهَا إِلاَّ فِرَاشٌ وَاحِدٌ قَالَتْ أُخْبِرُكِ بِمَا صَنَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم دَخَلَ لَيْلاً وَأَنَا حَائِضٌ فَمَضَى إِلَى مَسْجِدِهِ - قَالَ أَبُو دَاوُدَ تَعْنِى مَسْجِدَ بَيْتِهِ - فَلَمْ يَنْصَرِفْ حَتَّى غَلَبَتْنِى عَيْنِى وَأَوْجَعَهُ الْبَرْدُ فَقَالَ
"ادْنِى مِنِّى." فَقُلْتُ إِنِّى حَائِضٌ . فَقَالَ:
"وَإِنْ اكْشِفِى عَنْ فَخِذَيْكِ." فَكَشَفْتُ فَخِذَىَّ فَوَضَعَ خَدَّهُ وَصَدْرَهُ عَلَى فَخِذَىَّ وَحَنَيْتُ عَلَيْهِ حَتَّى دَفِئَ وَنَامَ .

Bize Abdullah b. Mesleme, ona Abdullah b. Ömer b. Gânim, ona Abdurrahman b. Ziyad, ona Umare b. Ğurâb, ona da halasının haber verdiğine göre o, Hz. Aişe'ye bizden biri hayız olursa, onun ve kocasının sadece bir yatağı varsa ikisi beraber yatabilir mi? diye sordu. Aişe şöyle cevap verdi: Sana Rasulullah'ın (sav) yaptığını haber vereyim. Rasulullah, bir defa odama girdi. Doğruca mescide geçti. -Ebu Davud, evinin mescidini kast ediyor, dedi.- Ben uyuyuncaya ve kendisini de soğuk rahatsız edinceye kadar namaz kıldığı yerden ayrılmadı. Sonra geldi:
"Bana yaklaş," dedi. Ben, "hayızlıyım", dedim. O,
"Uyluklarını aç" dedi, ben de açtım. Yanağını ve göğsünü uyluklarım üzerine koydu. Rasulullah ısınıp da uyuyuncaya kadar ona doğru eğildim ve öylece kaldım.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 107, /68