حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ الْقَعْنَبِىُّ عَنْ مَالِكٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ عَنْ أُمِّ قَيْسٍ بِنْتِ مِحْصَنٍ
"أَنَّهَا أَتَتْ بِابْنٍ لَهَا صَغِيرٍ لَمْ يَأْكُلِ الطَّعَامَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَجْلَسَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى حِجْرِهِ فَبَالَ عَلَى ثَوْبِهِ فَدَعَا بِمَاءٍ فَنَضَحَهُ وَلَمْ يَغْسِلْهُ."

Bize Abdullah b. Mesleme el-Kanebî, ona Malik, ona İbn Şihab, ona Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe b. Mesud, ona da Ümmü Kays bt. Mihsan şöyle demiştir:
"Bir gün, henüz yemek yemeye başlamayan küçük oğlunu Rasulullah'a getirdim. Hz. Peygamber, çocuğu kucağına oturttu. Çocuk Rasulullah'ın elbisesine işedi. Hz. Peygamber su isteyerek idrarın üzerine serpti, onu iyice yıkamadı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 137, /95