حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنِى مُحَمَّدُ بْنُ كَثِيرٍ - يَعْنِى الصَّنْعَانِىَّ - عَنِ الأَوْزَاعِىِّ عَنِ ابْنِ عَجْلاَنَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِى سَعِيدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِمَعْنَاهُ قَالَ:
"إِذَا وَطِئَ الأَذَى بِخُفَّيْهِ فَطَهُورُهُمَا التُّرَابُ."

Bize Ahmed b. İbrahim, ona Muhammed b. Kesir -yani es-San'ânî-, ona Evzaî, ona İbn Aclân, ona Said b. Ebu Said, ona babası, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'den bir önceki hadisin manasında bir hadis rivayet etti ve şöyle dedi:
"Bir kimse mestleri ile pisliğe basarsa onların temizlenmesi toprak ile olur."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 141, /98