حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ سَعْدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو - وَهُوَ ابْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ - قَالَ:
"سَأَلْنَا جَابِرًا عَنْ وَقْتِ صَلاَةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ كَانَ يُصَلِّى الظُّهْرَ بِالْهَاجِرَةِ وَالْعَصْرَ وَالشَّمْسُ حَيَّةٌ وَالْمَغْرِبَ إِذَا غَرَبَتِ الشَّمْسُ وَالْعِشَاءَ إِذَا كَثُرَ النَّاسُ عَجَّلَ وَإِذَا قَلُّوا أَخَّرَ وَالصُّبْحَ بِغَلَسٍ."

Bize Müslim b. İbrahim, ona Şube, ona Sa'd b. İbrahim, ona da Muhammed b. Amr -o, İbn Hasan b. Ali b. Ebu Tâlib'dir- şöyle rivayet etti:
"Cabir'e, Hz. Peygamber'in namaz kıldığı vakitleri sorduk. Dedi ki, öğle namazını, havanın en sıcak olduğu anda; ikindi namazını, güneşin sıcaklığı hissedilirken; akşam namazını, güneş battığında; yatsı namazını, cemaat toplandı ise ilk vaktinde, aksi halde geciktirerek; sabah namazını ise alaca karanlıkta kılardı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 3, /102