حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْعَنْبَرِىُّ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ أَبِى الْوَزِيرِ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَزِيدَ الْيَمَامِىُّ حَدَّثَنِى يَزِيدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَلِىِّ بْنِ شَيْبَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَلِىِّ بْنِ شَيْبَانَ قَالَ:
"قَدِمْنَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم الْمَدِينَةَ فَكَانَ يُؤَخِّرُ الْعَصْرَ مَا دَامَتِ الشَّمْسُ بَيْضَاءَ نَقِيَّةً."

Bize Muhammed b. Abdurrahman el-Anberî, ona İbrahim b. Ebu Vezîr, ona Muhammed b. Yezid el-Yemâmî, ona Yezid b. Abdurrahman b. Ali b. Şeyban, ona babası (Abdurrahman b. Ali), ona da (Yezid'in) dedesi (Ali b. Şeyban) şöyle rivayet etti:
"Medine'ye, Hz. Peygamber'in yanına geldik. O ikindi namazını, güneş ışıdığı saf beyaz olduğu müddetçe erteliyordu."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 5, /104