حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ الْعَتَكِىُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ ثَابِتٍ حَدَّثَنِى رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ عَنْ شَهْرِ بْنِ حَوْشَبٍ عَنْ أَبِى أُمَامَةَ أَوْ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّ بِلاَلاً أَخَذَ فِى الإِقَامَةِ فَلَمَّا أَنْ قَالَ قَدْ قَامَتِ الصَّلاَةُ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"أَقَامَهَا اللَّهُ وَأَدَامَهَا."
وَقَالَ فِى سَائِرِ الإِقَامَةِ كَنَحْوِ حَدِيثِ عُمَرَ - رضى الله عنه - فِى الأَذَانِ.

Bize Süleyman b. Davud el-Atekî, ona Muhammed b. Sabit, ona Şamlı bir ravi, ona Şehr b. Havşeb, ona da Ebu Ümame ya da Nebi'nin (sav) ashabından bir kısım insanlar şöyle rivayet etmiştir:
"Bilal kamet getirmeye başlayıp, 'Kad kâmeti's-salât' dediğinde; Nebi (sav), ' Ekâmehe Allah ve edâmehe / Allah namazı sabit ve daim eylesin' derdi.
Kamet cümlelerinin diğerlerinde de, Ömer'in rivayetindeki ifadeleri kullanırdı.

Açıklama: ''أَقَامَهَا اللَّهُ'' ifadesinin ''...sabit...'' şeklinde anlaşılabileceğine dair bk. Azîmâbâdî, Avnü'l-Ma'bûd, II, 161.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 37, /132

حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ الْعَتَكِىُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ ثَابِتٍ حَدَّثَنِى رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ عَنْ شَهْرِ بْنِ حَوْشَبٍ عَنْ أَبِى أُمَامَةَ أَوْ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّ بِلاَلاً أَخَذَ فِى الإِقَامَةِ فَلَمَّا أَنْ قَالَ قَدْ قَامَتِ الصَّلاَةُ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"أَقَامَهَا اللَّهُ وَأَدَامَهَا." وَقَالَ فِى سَائِرِ الإِقَامَةِ كَنَحْوِ حَدِيثِ عُمَرَ - رضى الله عنه - فِى الأَذَانِ.

Açıklama: ''أَقَامَهَا اللَّهُ'' ifadesinin ''...sabit...'' şeklinde anlaşılabileceğine dair bk. Azîmâbâdî, Avnü'l-Ma'bûd, II, 161.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 37, /132

أقامها الله وأدامها, وجعلني من صالحي أهلها

Açıklama: Ebû Dâvûd ve İbnü’s-Sünnî’nin Ebû Ümâme’den veya sahâbenin birinden rivayet ettikleri bir hadistir. Söyleniş sebebi de şudur: Bilâl radıyallahu anh, kâmet getirirken “Kad kâmeti’s-salât” cümlesini söyleyince Allah Rasûlü de bu sözü söylemiştir. Dolayısıyla Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’e tâbi olarak kâmetin o kısmında bu cümleyi söylemek sünnettir. Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D000528, Beyhaki, Sünen-i Kebir'de BS001961, Beyhaki ,Ma’rifetu’s- Sunen Ve’l- Âsâr'da BMS000677 ve Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D000528-2 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.

• Aclûnî Keşfu'l-Hafâ Harfu'l-Hemze me'a'l-Kâf 481, 1/181