حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ عَبَّادٍ الأَزْدِىُّ حَدَّثَنَا مَرْوَانُ حَدَّثَتْنِى طَلْحَةُ أُمُّ غُرَابٍ عَنْ عَقِيلَةَ - امْرَأَةٌ مِنْ بَنِى فَزَارَةَ مَوْلاَةٌ لَهُمْ - عَنْ سَلاَمَةَ بِنْتِ الْحُرِّ أُخْتِ خَرَشَةَ بْنِ الْحُرِّ الْفَزَارِىِّ قَالَتْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ
"إِنَّ مِنْ أَشْرَاطِ السَّاعَةِ أَنْ يَتَدَافَعَ أَهْلُ الْمَسْجِدِ لاَ يَجِدُونَ إِمَامًا يُصَلِّى بِهِمْ."

Bize Harun b. Abbad el-Ezdi, ona Mervan, ona Ümmü Ğurab Talha, ona Fezâre oğullarının mevlası olan Akile adında bir kadın, ona da Haraşe b. Hur'un kız kardeşi Selame bnt Hur, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
"Kendilerine namaz kıldıracak bir imam bulamayarak mescitteki insanların (imamet için) birbirlerini öne itmeleri kıyamet alametlerindendir."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 60, /142