حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ :
"أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُصَلِّى صَلاَتَهُ مِنَ اللَّيْلِ وَهِىَ مُعْتَرِضَةٌ بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْقِبْلَةِ رَاقِدَةً عَلَى الْفِرَاشِ الَّذِى يَرْقُدُ عَلَيْهِ حَتَّى إِذَا أَرَادَ أَنْ يُوتِرَ أَيْقَظَهَا فَأَوْتَرَتْ."

Bize Ahmed b. Yunus, ona Züheyr, ona Hişam b. Urve, ona Urve, ona da Aişe şöyle rivayet etmiştir:
"Kendisi Hz. Peygamber (sav) ile kıble arasında uzanmış bir vaziyete, Nebî'nin (sav) yatmakta olduğu yatakta uyur iken Rasulullah (sav), gece namazını kılar; vitir namazını kılmak istediğinde de kendisini uyandırır ve o (Aişe) da vitri kılardı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 113, /168