حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ شُعَيْبٍ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ عَنِ اللَّيْثِ قَالَ قَالَ رَبِيعَةُ - يَعْنِى كَتَبَ إِلَيْهِ - حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ دِينَارٍ قَالَ :
"غَابَتِ الشَّمْسُ وَأَنَا عِنْدَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ فَسِرْنَا فَلَمَّا رَأَيْنَاهُ قَدْ أَمْسَى قُلْنَا الصَّلاَةُ . فَسَارَ حَتَّى غَابَ الشَّفَقُ وَتَصَوَّبَتِ النُّجُومُ ثُمَّ إِنَّهُ نَزَلَ فَصَلَّى الصَّلاَتَيْنِ جَمِيعًا ثُمَّ قَالَ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا جَدَّ بِهِ السَّيْرُ صَلَّى صَلاَتِى هَذِهِ يَقُولُ يَجْمَعُ بَيْنَهُمَا بَعْدَ لَيْلٍ."
قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَاهُ عَاصِمُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَخِيهِ عَنْ سَالِمٍ وَرَوَاهُ ابْنُ أَبِى نَجِيحٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ ذُؤَيْبٍ أَنَّ الْجَمْعَ بَيْنَهُمَا مِنِ ابْنِ عُمَرَ كَانَ بَعْدَ غُيُوبِ الشَّفَقِ.

Bize Abdulmelik b. Şuayb, ona İbn Vehb, ona el-Leys rivayet etmiş, ona da Rabî'a şöyle yazmış: Bana Abdullah b. Dinar şöyle anlattı:
"Ben Abdullah b. Ömer'le birlikte yolculuk yaparken güneş battı, ama biz yola devam ettik. Akşam olduğunu görünce, namaz zamanı geldi dedik. O yine yola devam etti. Nihayet gurubun kızıllığı kaybolup yıldızlar akmaya başlayınca hayvanından indi ve iki namazı birden kıldı. Sonra ben, Rasulullah'ın (sav) acele yola çıktığı zaman namazı şu benim kıldığım gibi kıldığını gördüm dedi.

İbn Abbas, Rasulullah (sav) bu iki namazı gece girdikten sonra birleştirdi demek istiyordu."
Ebû Davud dedi ki: Bu hadisi Asım b. Muhammed, kardeşi (Ömer) vasıtasıyla Salim'den rivayet etmiştir. İbn Ebu Necîh de bu hadisi İsmail b. Abdurrahman b. Züeyb'den; İbn Ömer bu iki namazı akşamın kızıllığı kaybolduktan sonra birleştirdi, şeklinde rivayet etti.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salâtu's-sefer 275, /283