حَدَّثَنَا زِيَادُ بْنُ أَيُّوبَ وَهَارُونُ بْنُ عَبَّادٍ الأَزْدِىُّ أَنَّ إِسْمَاعِيلَ بْنَ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَهُمْ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ عَنْ أَنَسٍ قَالَ دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم الْمَسْجِدَ وَحَبْلٌ مَمْدُودٌ بَيْنَ سَارِيَتَيْنِ فَقَالَ
"مَا هَذَا الْحَبْلُ." فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذِهِ حَمْنَةُ بِنْتُ جَحْشٍ تُصَلِّى فَإِذَا أَعْيَتْ تَعَلَّقَتْ بِهِ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لِتُصَلِّ مَا أَطَاقَتْ فَإِذَا أَعْيَتْ فَلْتَجْلِسْ." قَالَ زِيَادٌ فَقَالَ
"مَا هَذَا." فَقَالُوا لِزَيْنَبَ تُصَلِّى فَإِذَا كَسِلَتْ أَوْ فَتَرَتْ أَمْسَكَتْ بِهِ. فَقَالَ
"حُلُّوهُ." فَقَالَ
"لِيُصَلِّ أَحَدُكُمْ نَشَاطَهُ فَإِذَا كَسِلَ أَوْ فَتَرَ فَلْيَقْعُدْ."

Bize Ziyad b. Eyyüb ile Harun b. Abbad el-Ezdî, onlara İsmail b. İbrahim, ona Abdülaziz, ona da Enes (ra) şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) mescide girdi, orada iki direk arasına gerilmiş bir ip gördü;
"Bu ip de ne oluyor?" diye sordu. Ey Allah'ın Rasulü! Bu, Hamne bt. Cahş'ın uzun uzun namaz kılarken yorulduğunda tutunduğu iptir, denildi. Bunun üzerine Rasulullah (sav);
"Dayanabildiği müddetçe kılsın, yorulduğu zaman otursun," buyurdu. Bu hadisi Ziyad, Ebû Davud'a şu lafızlarla rivayet etti: Hz. Peygamber, "bu da ne?" diye sordu. Bu Zeyneb'in ipidir, yorulunca -yahut kalkamayacak hâle gelince- ona tutunur diye cevap verdiler. Bunun üzerine, "onu çözün! Sizden biri, namazını zinde iken kılsın! Yorulduğu veya usandığı zaman otursun!" buyurdu.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tatavvu' 309, /307

حَدَّثَنَا زِيَادُ بْنُ أَيُّوبَ وَهَارُونُ بْنُ عَبَّادٍ الأَزْدِىُّ أَنَّ إِسْمَاعِيلَ بْنَ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَهُمْ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ عَنْ أَنَسٍ قَالَ دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم الْمَسْجِدَ وَحَبْلٌ مَمْدُودٌ بَيْنَ سَارِيَتَيْنِ فَقَالَ
"مَا هَذَا الْحَبْلُ." فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذِهِ حَمْنَةُ بِنْتُ جَحْشٍ تُصَلِّى فَإِذَا أَعْيَتْ تَعَلَّقَتْ بِهِ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لِتُصَلِّ مَا أَطَاقَتْ فَإِذَا أَعْيَتْ فَلْتَجْلِسْ." قَالَ زِيَادٌ فَقَالَ
"مَا هَذَا." فَقَالُوا لِزَيْنَبَ تُصَلِّى فَإِذَا كَسِلَتْ أَوْ فَتَرَتْ أَمْسَكَتْ بِهِ. فَقَالَ
"حُلُّوهُ." فَقَالَ
"لِيُصَلِّ أَحَدُكُمْ نَشَاطَهُ فَإِذَا كَسِلَ أَوْ فَتَرَ فَلْيَقْعُدْ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tatavvu' 309, /307