حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ الدِّمَشْقِىُّ أَبُو الْجُمَاهِرِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ - يَعْنِى ابْنَ مُحَمَّدٍ - عَنْ مُصْعَبِ بْنِ ثَابِتِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ
"أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَرَأَ عَامَ الْفَتْحِ سَجْدَةً فَسَجَدَ النَّاسُ كُلُّهُمْ مِنْهُمُ الرَّاكِبُ وَالسَّاجِدُ فِى الأَرْضِ حَتَّى إِنَّ الرَّاكِبَ لَيَسْجُدُ عَلَى يَدِهِ."

Bize Muhammed b. Osman ed-Dımaşkî Ebu'l-Mücâhir, ona Abdülaziz b. Muhammed, ona Musab b. Sabit b. Abdullah b. ez-Zübeyr, ona Nafi', ona da İbn Ömer'in (ra) rivayet ettiğine göre; "Hz. Peygamber (sav) Fetih yılında içinde secde ayeti (olan bir sure) okudu. Bunun üzerine bütün ashab secdeye kapandı. Onlardan bir kısmı binitli, bir kısmı da yerde idi; binitli olanlar elinin üzerine secde ediyordu."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Sucûdü'l-Kur'an 334, /333