حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ سُفْيَانَ قَالَ حَدَّثَنِى مُحَمَّدُ بْنُ أَبِى بَكْرٍ عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ أَبِى بَكْرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لَمَّا تَزَوَّجَ أُمَّ سَلَمَةَ أَقَامَ عِنْدَهَا ثَلاَثًا ثُمَّ قَالَ
"لَيْسَ بِكِ عَلَى أَهْلِكِ هَوَانٌ إِنْ شِئْتِ سَبَّعْتُ لَكِ وَإِنْ سَبَّعْتُ لَكِ سَبَّعْتُ لِنِسَائِى "

Bize Züheyr b. Harb, ona Yahya, ona Süfyan, ona Muhammed b. Ebu Bekir, ona Abdülmelik b. Ebu Bekir, ona babası, ona da Ümmü Seleme'nin rivayet ettiğine göre, Rasulullah (sav) Ümmü Seleme ile evlendiğinde, yanında üç gün kalmış, sonra ona şöyle söylemişti:
"Ailenden (yani benden) sana karşı bir aşağılama söz konusu değildir. (Yanında kalmam gereken günler normalde bitti). Ama istersen yanında kaldığım günleri yediye tamamlarım. Fakat senin günlerini yediye tamamlarsam, diğer eşlerime de tamamlarım."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Nikah 35, /492