حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَعِيدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ - يَعْنِى سُلَيْمَانَ بْنَ حَيَّانَ - عَنِ ابْنِ عَجْلاَنَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"إِذَا تَزَوَّجَ أَحَدُكُمُ امْرَأَةً أَوِ اشْتَرَى خَادِمًا فَلْيَقُلِ اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا وَخَيْرَ مَا جَبَلْتَهَا عَلَيْهِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا وَمِنْ شَرِّ مَا جَبَلْتَهَا عَلَيْهِ وَإِذَا اشْتَرَى بَعِيرًا فَلْيَأْخُذْ بِذِرْوَةِ سَنَامِهِ وَلْيَقُلْ مِثْلَ ذَلِكَ."
قَالَ أَبُو دَاوُدَ زَادَ أَبُو سَعِيدٍ "ثُمَّ لْيَأْخُذْ بِنَاصِيَتِهَا وَلْيَدْعُ بِالْبَرَكَةِ." فِى الْمَرْأَةِ وَالْخَادِمِ.

Bize Osman b. Ebu Şeybe ve Abdullah b. Said, onlara Ebu Halid Süleyman b. Hayyan, ona İbn Aclân, ona Amr b. Şuayb, ona da babası vasıtasıyla dedesi, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
"Sizden biri, bir kadınla evlendiği veya bir hizmetçi satın aldığı zaman; Allah'ım, senden bunun hayrını ve onda yaratmış olduğun huyların hayırlısını diliyorum. Onun kötülüğünden ve yaratılışındaki huyların kötülüğünden sana sığınıyorum! diye dua etsin! Bir deve satın aldığında da devenin hörgücünden tutsun ve aynı şeyi söylesin!"
Ebû Davud dedi ki: Ebu Said buna şu sözleri de ilâve etti: "Sonra kadının kâkülünden tutsun ve bereket duasında bulunsun!" Yani kadına da hizmetçiye de bereketle dua etsin!

Açıklama: Buradaki duadan maksat, yapılan her işten, atılan her adımdan dolayı Cenâb-ı Hak'tan hayırlı sonuçlar temennisinde bulunmak, iyi neticelere ulaşmak için Allah'tan yardım dilemektir. Eğer evleniyorsa, evliliğinin mutlu ve huzurlu sürmesini istemektir. Şayet bir mal, işçi veya hizmetçi almışsa, ondan da hayır görmeyi dilemektir. Her şeyin neticesinden hayır ve bereket temenni etmek ve bunun için Allah'tan yardım dilemek, son derece insanî bir tavır olduğu gibi kulluğa yakışır bir davranıştır.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Nikah 46, /500

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَعِيدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ - يَعْنِى سُلَيْمَانَ بْنَ حَيَّانَ - عَنِ ابْنِ عَجْلاَنَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"إِذَا تَزَوَّجَ أَحَدُكُمُ امْرَأَةً أَوِ اشْتَرَى خَادِمًا فَلْيَقُلِ اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا وَخَيْرَ مَا جَبَلْتَهَا عَلَيْهِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا وَمِنْ شَرِّ مَا جَبَلْتَهَا عَلَيْهِ وَإِذَا اشْتَرَى بَعِيرًا فَلْيَأْخُذْ بِذِرْوَةِ سَنَامِهِ وَلْيَقُلْ مِثْلَ ذَلِكَ."
قَالَ أَبُو دَاوُدَ زَادَ أَبُو سَعِيدٍ "ثُمَّ لْيَأْخُذْ بِنَاصِيَتِهَا وَلْيَدْعُ بِالْبَرَكَةِ." فِى الْمَرْأَةِ وَالْخَادِمِ.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Nikah 46, /500