حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ شُعَيْبِ بْنِ اللَّيْثِ حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ جَدِّى اللَّيْثِ حَدَّثَنِى عُقَيْلٌ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ أَخْبَرَنِى سَالِمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ "أَنَّ ابْنَ عُمَرَ كَانَ يُكْرِى أَرْضَهُ حَتَّى بَلَغَهُ أَنَّ رَافِعَ بْنَ خَدِيجٍ الأَنْصَارِىَّ حَدَّثَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَنْهَى عَنْ كِرَاءِ الأَرْضِ فَلَقِيَهُ عَبْدُ اللَّهِ فَقَالَ يَا ابْنَ خَدِيجٍ مَاذَا تُحَدِّثُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى كِرَاءِ الأَرْضِ قَالَ رَافِعٌ لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ سَمِعْتُ عَمَّىَّ وَكَانَا قَدْ شَهِدَا بَدْرًا يُحَدِّثَانِ أَهْلَ الدَّارِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم نَهَى عَنْ كِرَاءِ الأَرْضِ. قَالَ عَبْدُ اللَّهِ وَاللَّهِ لَقَدْ كُنْتُ أَعْلَمُ فِى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنَّ الأَرْضَ تُكْرَى. ثُمَّ خَشِىَ عَبْدُ اللَّهِ أَنْ يَكُونَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَحْدَثَ فِى ذَلِكَ شَيْئًا لَمْ يَكُنْ عَلِمَهُ فَتَرَكَ كِرَاءَ الأَرْضِ."
قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَاهُ أَيُّوبُ وَعُبَيْدُ اللَّهِ وَكَثِيرُ بْنُ فَرْقَدٍ وَمَالِكٌ عَنْ نَافِعٍ عَنْ رَافِعٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَرَوَاهُ الأَوْزَاعِىُّ عَنْ حَفْصِ بْنِ عِنَانٍ عَنْ نَافِعٍ عَنْ رَافِعٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَكَذَلِكَ رَوَاهُ زَيْدُ بْنُ أَبِى أُنَيْسَةَ عَنِ الْحَكَمِ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّهُ أَتَى رَافِعًا فَقَالَ سَمِعْتَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ نَعَمْ. وَكَذَا قَالَ عِكْرِمَةُ بْنُ عَمَّارٍ عَنْ أَبِى النَّجَاشِىِّ عَنْ رَافِعِ بْنِ خَدِيجٍ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِىَّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ . وَرَوَاهُ الأَوْزَاعِىُّ عَنْ أَبِى النَّجَاشِىِّ عَنْ رَافِعِ بْنِ خَدِيجٍ عَنْ عَمِّهِ ظُهَيْرِ بْنِ رَافِعٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم. قَالَ أَبُو دَاوُدَ أَبُو النَّجَاشِىِّ عَطَاءُ بْنُ صُهَيْبٍ.
Bize Abdulmelik b. Şuayb b. Leys, ona babası (Şuayb b. Leys), ona dedesi Leys (b. Sa'd), ona Ukayl, ona İbn Şihab, ona Salim b. Abdullah b. Ömer şöyle rivayet etmiştir:
İbn Ömer, Râfi' b. Hadîc'in “Rasulullah (sav) araziyi kiraya vermeyi nehyederdi” dediğini duyuncaya kadar toprağını kiraya verirdi. Râfi'in yanına varıp “ey İbn Hadîc, araziyi kiralama konusunda Rasulullah'tan ne haber veriyorsun?” dedi. Râfi de Abdullah b. Ömer'e şu cevabı verdi: Ben Bedir savaşına da katılmış olan iki amcamdan işittim, onlar, ev halkına, Rasulullah'ın (sav) araziyi kiralamayı yasakladığını bildiriyorlardı. Bunun üzerine Abdullah “vallahi, Rasulullah (sav) devrinde tarlanın kiraya verildiğini zannediyordum” dedi. Sonra Abdullah, Rasulullah'ın (sav) bu konuda kendisinin bilmediği bir şey ihdas etmiş olmasından korktu ve araziyi kiraya vermeyi bıraktı.
Ebu Davud der ki: Bu hadisi bize Eyyüb, Ubeydullah, Kesir b. Ferkad ve Malik, onlara Nafi, ona da Râfi Rasulullah'tan (sav) rivayet etmiştir. Yine bu hadisi bize Evzaî, ona Hafs b. İnân, ona Nafi, ona da Râfi'den rivayet etmiş ve rivayetinde “Rasulullah'tan işittim... ” demiştir. Aynı şekilde bize Zeyd b. Ebu Üneyse, ona Hakem, ona Nâfi, ona da İbn Ömer'in rivayet ettiğine göre, İbn Ömer, Râfi'e gelip “Rasulullah'tan işittin mi?” demiş, Râfi de “evet” karşılığını vermiştir. Yine bu hadisi, bize İkrime b. Ammâr, ona Ebu Necâşî, ona da Râfi “Rasulullah'tan (sav) işittim...” şeklinde rivayet etmiştir. Yine bu hadisi bize Evzaî, ona Ebu Necâşî, ona Râfi b. Hadîc, ona da amcası Zahir b. Râfi Hz. Peygamber'den rivayet etmiştir. Ebu Davud der ki: Necâşî'nin babası Atâ b. Süheyb'dir.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22250, D003394
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ شُعَيْبِ بْنِ اللَّيْثِ حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ جَدِّى اللَّيْثِ حَدَّثَنِى عُقَيْلٌ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ أَخْبَرَنِى سَالِمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ "أَنَّ ابْنَ عُمَرَ كَانَ يُكْرِى أَرْضَهُ حَتَّى بَلَغَهُ أَنَّ رَافِعَ بْنَ خَدِيجٍ الأَنْصَارِىَّ حَدَّثَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَنْهَى عَنْ كِرَاءِ الأَرْضِ فَلَقِيَهُ عَبْدُ اللَّهِ فَقَالَ يَا ابْنَ خَدِيجٍ مَاذَا تُحَدِّثُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى كِرَاءِ الأَرْضِ قَالَ رَافِعٌ لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ سَمِعْتُ عَمَّىَّ وَكَانَا قَدْ شَهِدَا بَدْرًا يُحَدِّثَانِ أَهْلَ الدَّارِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم نَهَى عَنْ كِرَاءِ الأَرْضِ. قَالَ عَبْدُ اللَّهِ وَاللَّهِ لَقَدْ كُنْتُ أَعْلَمُ فِى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنَّ الأَرْضَ تُكْرَى. ثُمَّ خَشِىَ عَبْدُ اللَّهِ أَنْ يَكُونَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَحْدَثَ فِى ذَلِكَ شَيْئًا لَمْ يَكُنْ عَلِمَهُ فَتَرَكَ كِرَاءَ الأَرْضِ."
قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَاهُ أَيُّوبُ وَعُبَيْدُ اللَّهِ وَكَثِيرُ بْنُ فَرْقَدٍ وَمَالِكٌ عَنْ نَافِعٍ عَنْ رَافِعٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَرَوَاهُ الأَوْزَاعِىُّ عَنْ حَفْصِ بْنِ عِنَانٍ عَنْ نَافِعٍ عَنْ رَافِعٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَكَذَلِكَ رَوَاهُ زَيْدُ بْنُ أَبِى أُنَيْسَةَ عَنِ الْحَكَمِ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّهُ أَتَى رَافِعًا فَقَالَ سَمِعْتَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ نَعَمْ. وَكَذَا قَالَ عِكْرِمَةُ بْنُ عَمَّارٍ عَنْ أَبِى النَّجَاشِىِّ عَنْ رَافِعِ بْنِ خَدِيجٍ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِىَّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ . وَرَوَاهُ الأَوْزَاعِىُّ عَنْ أَبِى النَّجَاشِىِّ عَنْ رَافِعِ بْنِ خَدِيجٍ عَنْ عَمِّهِ ظُهَيْرِ بْنِ رَافِعٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم. قَالَ أَبُو دَاوُدَ أَبُو النَّجَاشِىِّ عَطَاءُ بْنُ صُهَيْبٍ.
Tercemesi:
Bize Abdulmelik b. Şuayb b. Leys, ona babası (Şuayb b. Leys), ona dedesi Leys (b. Sa'd), ona Ukayl, ona İbn Şihab, ona Salim b. Abdullah b. Ömer şöyle rivayet etmiştir:
İbn Ömer, Râfi' b. Hadîc'in “Rasulullah (sav) araziyi kiraya vermeyi nehyederdi” dediğini duyuncaya kadar toprağını kiraya verirdi. Râfi'in yanına varıp “ey İbn Hadîc, araziyi kiralama konusunda Rasulullah'tan ne haber veriyorsun?” dedi. Râfi de Abdullah b. Ömer'e şu cevabı verdi: Ben Bedir savaşına da katılmış olan iki amcamdan işittim, onlar, ev halkına, Rasulullah'ın (sav) araziyi kiralamayı yasakladığını bildiriyorlardı. Bunun üzerine Abdullah “vallahi, Rasulullah (sav) devrinde tarlanın kiraya verildiğini zannediyordum” dedi. Sonra Abdullah, Rasulullah'ın (sav) bu konuda kendisinin bilmediği bir şey ihdas etmiş olmasından korktu ve araziyi kiraya vermeyi bıraktı.
Ebu Davud der ki: Bu hadisi bize Eyyüb, Ubeydullah, Kesir b. Ferkad ve Malik, onlara Nafi, ona da Râfi Rasulullah'tan (sav) rivayet etmiştir. Yine bu hadisi bize Evzaî, ona Hafs b. İnân, ona Nafi, ona da Râfi'den rivayet etmiş ve rivayetinde “Rasulullah'tan işittim... ” demiştir. Aynı şekilde bize Zeyd b. Ebu Üneyse, ona Hakem, ona Nâfi, ona da İbn Ömer'in rivayet ettiğine göre, İbn Ömer, Râfi'e gelip “Rasulullah'tan işittin mi?” demiş, Râfi de “evet” karşılığını vermiştir. Yine bu hadisi, bize İkrime b. Ammâr, ona Ebu Necâşî, ona da Râfi “Rasulullah'tan (sav) işittim...” şeklinde rivayet etmiştir. Yine bu hadisi bize Evzaî, ona Ebu Necâşî, ona Râfi b. Hadîc, ona da amcası Zahir b. Râfi Hz. Peygamber'den rivayet etmiştir. Ebu Davud der ki: Necâşî'nin babası Atâ b. Süheyb'dir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Buyû' 32, /790
Senetler:
1. Zuheyr b. Rafi' el-Harisi (Zuheyr b. Rafi' b. Adî b. Zeyd b. Cüşem)
2. Ebu Abdullah Râfi' b. Hadîc el-Ensârî (Râfi' b. Hadîc b. Râfi' b. Adî b. Yezid b. Ceşm)
3. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
4. Ebu Ömer Salim b. Abdullah el-Adevî (Salim b. Abdullah b. Ömer b. Hattab)
5. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
6. Ebu Halid Ukayl b. Halid el-Eylî (Ukayl b. Halid b. Ukayl)
7. Ebu Haris Leys b. Sa'd el-Fehmî (Leys b. Sa'd b. Abdurrahman)
8. Ebu Abdülmelik Şuayb b. Leys el-Fehmî (Şuayb b. Leys b. Sa'd b. Abdurrahman)
9. Ebu Abdullah Abdulmelik b. Şuayb el-Fehmî (Abdulmelik b. Şuayb b. Leys b. Sa'd)
Konular:
Ticaret, yasak olan şekilleri