حَدَّثَنَا النُّفَيْلِىُّ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عُقْبَةَ عَنْ سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "مَنْ جَرَّ ثَوْبَهُ خُيَلاَءَ لَمْ يَنْظُرِ اللَّهُ إِلَيْهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ." فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ إِنَّ أَحَدَ جَانِبَىْ إِزَارِى يَسْتَرْخِى إِنِّى لأَتَعَاهَدُ ذَلِكَ مِنْهُ. قَالَ "لَسْتَ مِمَّنْ يَفْعَلُهُ خُيَلاَءَ."

Bize Nüfeyl, ona Züheyr, ona Musa b. Ukbe, ona Salim b. Abdullah, ona da babası (İbn Ömer) (ra) şöyle demiştir:

"Hz. Peygamber (sav) “Kibirle elbisesini yerlerde sürüyen kimseye kıyamet günü Allah (rahmet nazarıyla) bakmaz” buyurdu. Bunun üzerine Ebu Bekir “dikkat etmezsem elbisemin bir tarafı yere sürünebiliyor” dedi. Rasulullah (sav) “Sen bunu böbürlenerek yapanlardan değilsin” buyurdu."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Libâs 27, /932