حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ كَثِيرٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ حَدَّثَنَا جَامِعُ بْنُ أَبِى رَاشِدٍ حَدَّثَنَا أَبُو يَعْلَى عَنْ مُحَمَّدِ ابْنِ الْحَنَفِيَّةِ قَالَ
"قُلْتُ لأَبِى أَىُّ النَّاسِ خَيْرٌ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ أَبُو بَكْرٍ. قَالَ قُلْتُ ثُمَّ مَنْ قَالَ ثُمَّ عُمَرُ. قَالَ ثُمَّ خَشِيتُ أَنْ أَقُولَ ثُمَّ مَنْ فَيَقُولَ عُثْمَانُ فَقُلْتُ ثُمَّ أَنْتَ يَا أَبَةِ قَالَ مَا أَنَا إِلاَّ رَجُلٌ مِنَ الْمُسْلِمِينَ."

Bize Muhammed b. Kesîr, ona Süfyan, ona Cami b. Ebu Raşid, ona Ebu Ya'lâ, ona Muhammed b Hanefiyye'nin şöyle dediğini rivayet etti:
"Babama (Hz. Ali'ye), Rasulullah'tan (sav) sonra insanların en hayırlısı kimdir? dedim. Ebu Bekir'dir dedi. Sonra kimdir? dedim. Sonra Ömer'dir cevabını verdi. Sonra kimdir desem Osman'dır cevabını vermesinden korktum. (Bu soruyu soramadım). Bunun yerine sonra sen misin ey babacığım? dedim. Ben sadece Müslümanlardan birisiyim, karşılığını verdi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Sünne 8, /1057