حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْمَرْوَزِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عَلِىِّ بْنِ حُسَيْنٍ عَنْ صَفِيَّةَ قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مُعْتَكِفًا فَأَتَيْتُهُ أَزُورُهُ لَيْلاً فَحَدَّثْتُهُ وَقُمْتُ فَانْقَلَبْتُ فَقَامَ مَعِى لِيَقْلِبَنِى - وَكَان مسْكَنُهَا فِى دَارِ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ - فَمَرَّ رَجُلاَنِ مِنَ الأَنْصَارِ فَلَمَّا رَأَيَا النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أَسْرَعَا فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "عَلَى رِسْلِكُمَا إِنَّهَا صَفِيَّةُ بِنْتُ حُيَىٍّ." قَالاَ سُبْحَانَ اللَّهِ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ "إِنَّ الشَّيْطَانَ يَجْرِى مِنَ الإِنْسَانِ مَجْرَى الدَّمِ فَخَشِيتُ أَنْ يَقْذِفَ فِى قُلُوبِكُمَا شَيْئًا." أَوْ قَالَ "شَرًّا."

Bize Ahmed b. Muhammed el-Mervezî, ona Abdürrezzak, ona Mamer, ona Zührî, ona Ali b. Hüseyin, ona Hz. Peygamber'in (sav) eşi Safiyye şöyle rivayet etmiştir:

"Rasulullah (sav) itikaftaydı. Onu geceleyin ziyarete gittim. Onunla bir süre konuştum. Ardından eve dönmek üzere kalktım. Hz. Peygamber de (sav) beni götürmek için kalktı. Kendisi Üsame b. Zeyd'in hanesinde kalıyordu. Bu sırada Ensar'dan iki kişi yanlarından geçti. Hz. Peygamber'i (sav) görünce selam verdiler ve hızlandılar. Hz. Peygamber (sav) 'Ağır olun. Yanımdaki (eşim) Safiyye bt. Huyey'dir' buyurdu. O kişiler 'Sübhanallah! Ey Allah'ın Rasulü!' dediler. Hz. Peygamber (sav) 'Şeytan, insanın damarlarındaki kan gibi akar. Sizin kalbinize de bir şey veya bir kötülük atmasından endişe ettim' buyurdu."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 89, /1132