أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ : أَنَّهَا اسْتَعَارَتْ قِلاَدَةً مِنْ أَسْمَاءَ فَهَلَكَتْ ، فَأَرْسَلَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- نَاساً مِنْ أَصْحَابِهِ فِى طَلَبِهَا ، فَأَدْرَكَتْهُمُ الصَّلاَةُ فَصَلَّوْا مِنْ غَيْرِ وُضُوءٍ ، فَلَمَّا أَتَوُا النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- شَكَوْا ذَلِكَ إِلَيْهِ ، فَنَزَلَتْ آيَةُ التَّيَمُّمِ ، فَقَالَ أُسَيْدُ بْنُ حُضَيْرٍ : جَزَاكِ اللَّهُ خَيْراً ، فَوَاللَّهِ مَا نَزَلَ بِكِ أَمْرٌ قَطُّ إِلاَّ جَعَلَ اللَّهُ لَكِ مِنْهُ مَخْرَجاً ، وَجَعَلَ لِلْمُسْلِمِينَ فِيهِ بَرَكَةً.

Bize Abdullah b. Saîd, ona Ebu Usame, ona Hişâm b. Urve, ona da babası (Urve b. Zübeyir) şöyle demiştir:

"Hz. Aişe'nin, Hz. Esma'dan ödünç aldığı bir gerdanlık (bir sefer) kaybolmuştu. Bundan dolayı Rasulullah (sav), Ashabından bazı insanları onu aramak için gönderdi. Bu sırada namaz vakti geldi ve (suları olmadığı için) abdestsiz namaz kıldılar. Daha sonra Hz. Peygamber'in (sav) yanına geldiklerinde bu durumdan şikâyet ettiler. Bunun üzerine teyemmüm ayeti indi. Useyd b. Hudeyr, Hz. Aişe'ye 'Allah sana hayırlı mükâfatlar versin! Vallahi, senin başına asla hiçbir iş gelmemiştir ki, Allah, sana ondan bir çıkış yolu, Müslümanlar için de bir bereket kılmış olmasın' dedi."

• Dârimî Sünen-i Dârimî Tahâret 66, 1/577