أَخْبَرَنَا أَبُو نُعَيْمٍ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ عَلِىٍّ الرِّفَاعِىُّ قَالَ سَمِعْتُ الْحَسَنَ يَقُولُ : كَانَتِ الْيَهُودُ لاَ تَأْلُو مَا شَدَّدَتْ عَلَى الْمُسْلِمِينَ ، كَانُوا يَقُولُونَ يَا أَصْحَابَ مُحَمَّدٍ إِنَّهُ وَاللَّهِ مَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْتُوا نِسَاءَكُمْ إِلاَّ مِنْ وَجْهٍ وَاحِدٍ . قَالَ : فَأَنْزَلَ اللَّهُ {نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ} فَخَلَّى اللَّهُ بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَبَيْنَ حَاجَتِهِمْ.

Bize Ebu Nuaym, ona Ali b. Ali er-Rifâî, ona da Hasan şöyle demiştir:

Yahudiler, Müslümanlara zorluk çıkarılmasında ellerinden geleni ardına koymazdı. onlar şöyle diyorlardı: "Ey Muhammed Ashabı, vallahi, sadece bir taraftan kadınlarınızla cinsel ilişki kurmanız helâldir." Bunun üzerine Allah "kadınlarınız sizin tarlanızdır. O halde tarlanıza nasıl dilerseniz öyle varın" (Bakara, 223) ayetini indirdi. Böylece Allah, müminleri ihtiyaçlarını giderme şeklinde serbest bıraktı.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Tahâret 113, 1/728