أيما عبد تزوج بغير إذن مواليه, أو أهله فهو عاهر

Açıklama: Darimi, Sünen-i Dârimî'de DM002279 ve Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de HM014261 rivayet etmiştir. Beyhaki, Sünen-i Kebir'de BS13846, Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D002078, Darimi, Sünen-i Dârimî'de DM002280, İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce'de İM001960 ve İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce'de İM001960-2 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.

• Aclûnî Keşfu'l-Hafâ Harfu'l-Hemze me'a'l-Yâi't-tahtiyye 849, 1/318

حَدَّثَنَا مَالِكُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا مِنْدَلُ بْنُ عَلِىٍّ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ مُوسَى بْنِ عُقْبَةَ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ عَنِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ :« أَيُّمَا عَبْدٍ تَزَوَّجَ بِغَيْرِ إِذْنِ مَوَالِيهِ فَهُوَ زَانٍ ».

• Dârimî Sünen-i Dârimî Nikah 40, 3/1435