أَخْبَرَنَا سَهْلُ بْنُ حَمَّادٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ أَبِى بِشْرٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ : أَنَّ امْرَأَةً نَذَرَتْ أَنْ تَحُجَّ فَمَاتَتْ ، فَجَاءَ أَخُوهَا إِلَى رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَسَأَلَهُ عَنْ ذَلِكَ ، فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- :« لَوْ كَانَ عَلَيْهَا دَيْنٌ كُنْتَ قَاضِيَهُ؟ ». قَالَ : نَعَمْ. قَالَ :« فَاقْضُوا اللَّهَ ، فَاللَّهُ أَحَقُّ بِالْوَفَاءِ ».

• Dârimî Sünen-i Dârimî Nuzür ve'l-eymân 1, 3/1505

أقضوا الله تعالى؛ فالله أحق بالوفاء

Açıklama: Buhârî’nin İbn Abbâs radıyallahu anh’dan rivayet ettiği bir hadistir. Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B001852, Darimi, Sünen-i Dârimî'de DM002377 ve İbn Hibban, Sahih-i İbn Hibban'da İHS003993 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.

• Aclûnî Keşfu'l-Hafâ Harfu'l-Hemze me'a'l-Kâf 483, 1/182