أَخْبَرَنَا أَبُو الْوَلِيدِ الطَّيَالِسِىُّ حَدَّثَنَا هَمَّامٌ أَخْبَرَنِى قَتَادَةُ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ : أَنَّ أُخْتَ عُقْبَةَ نَذَرَتْ أَنْ تَمْشِىَ إِلَى الْبَيْتِ ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- :« إِنَّ اللَّهَ لَغَنِىٌّ عَنْ نَذْرِ أُخْتِكَ ، لِتَرْكَبْ وَلْتُهْدِ هَدْياً ».

Bize Ebu Velid et-Tayalisî, ona Hemmam, ona Katade, ona İkrime, ona da İbn Abbas şöyle demiştir:

"Ukbe'nin kız kardeşi kendisini Kabe'ye yürüyerek gitmek için adamıştı. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) 'Allah onun adağına muhtaç değildir. O bir bineğe binsin ve (kefaret olarak da) bir hedy kurbanı göndersin' buyurdu."

• Dârimî Sünen-i Dârimî Nuzür ve'l-eymân 2, 3/1506