حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا سَعِيدٌ أَنَّ مُحَمَّدًا حَدَّثَ أَنَّ ذَكْوَانَ أَبَا صَالِحٍ حَدَّثَ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ وَجَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ وَأَبِي هُرَيْرَةَ
أَنَّهُمْ نُهُوا عَنْ الصَّرْفِ وَرَفَعَهُ رَجُلَانِ مِنْهُمْ إِلَى نَبِيِّ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ

---

Açıklama: Muhammed b. Ca'fer, Sa'îd'den ihtilat sonrası işitmiştir. İsnadı mücevved değildir. Sa'id ve Muhammed b. Sirin'in arasında olması gereken Matar el-Verrâk isnaddan düşmüştür. Bu rivayet muttasıl bir senedle Abdülvehhab b. Atâ el-Haffâf'tan gelecektir. O ise Sa'îd'den ihtilat öncesi hadis işitmiştir ve Sa'id'i tanıyordur.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Ebu Said el-Hudrî 11062, 4/23