حَدَّثَنَا عَفَّانُ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ
عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ ثَلَاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ وَجَدَ حَلَاوَةَ الْإِيمَانِ مَنْ كَانَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِمَّا سِوَاهُمَا وَأَنْ يُحِبَّ الْعَبْدَ لَا يُحِبُّهُ إِلَّا لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَأَنْ يُقْذَفَ فِي النَّارِ أَحَبُّ إِلَيْهِ مِنْ أَنْ يُعَادَ فِي الْكُفْرِ

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Enes b. Malik 13627, 4/634

ثلاث من كن فيه وجد حلاوة الإيمان: أن يكون الله ورسوله أحب إليه مما سواهما، وأن يحب المرء لا يحبه إلا لله، وأن يكره أن يعود في الكفر بعد أن أنقذه الله منه كما يكره أن يلقى في النار.

Şu üç haslet vardır ki, bunlar kimde bulunursa o kimse imanın tadını alır: Allah ve Rasûlü’nü her şeyden çok sevmek, bir kimseyi yalnızca Allah rızası için sevmek, Allah kendisini küfürden kurtardıktan sonra tekrar ona dönmeyi ateşe atılırcasına çirkin/korkunç görmek.

Açıklama: Buhari, Sahîh-i Buhârî'de B000016, Nesai, Sünen-i Nesâi'de N004991, Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da BM006816, Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de HM013627, İbn Hibban, Sahih-i İbn Hibban'da İHS000237 ve Ebû Ya'la el-Mevsıli, Müsned-i Ebû Ya'la'da EYM003142 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.

• Aclûnî Keşfu'l-Hafâ Harfü's-sâi'l-müsellese 1044, 1/390