أيما عبد تزوج بغير إذن مواليه, أو أهله فهو عاهر

Açıklama: Darimi, Sünen-i Dârimî'de DM002279 ve Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de HM014261 rivayet etmiştir. Beyhaki, Sünen-i Kebir'de BS13846, Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D002078, Darimi, Sünen-i Dârimî'de DM002280, İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce'de İM001960 ve İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce'de İM001960-2 farklı bir içerikle rivayet etmiştir.

• Aclûnî Keşfu'l-Hafâ Harfu'l-Hemze me'a'l-Yâi't-tahtiyye 849, 1/318

حَدَّثَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا حَسَنٌ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَقِيلٍ عَنْ جَابِرٍ قَالَ
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَيُّمَا عَبْدٍ تَزَوَّجَ بِغَيْرِ إِذْنِ مَوَالِيهِ أَوْ أَهْلِهِ فَهُوَ عَاهِرٌ

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Cabir b. Abdullah el-Ensarî 14261, 5/28