حَدَّثَنَا عَفَّانُ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ قَالَ يَعْلَى بْنُ عَطَاءٍ أَنْبَأَنِي قَالَ سَمِعْتُ عُمَارَةَ بْنَ حَدِيدٍ رَجُلٌ مِنْ بَجِيلَةَ قَالَ سَمِعْتُ صَخْرًا الْغَامِدِيَّ رَجُلٌ مِنْ الْأَزْدِ
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ اللَّهُمَّ بَارِكْ لِأُمَّتِي فِي بُكُورِهَا قَالَ وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا بَعَثَ سَرِيَّةً بَعَثَهُمْ أَوَّلَ النَّهَارِ وَكَانَ صَخْرٌ رَجُلًا تَاجِرًا وَكَانَ لَهُ غِلْمَانٌ فَكَانَ يَبْعَثُ غِلْمَانَهُ مِنْ أَوَّلِ النَّهَارِ قَالَ فَكَثُرَ مَالُهُ حَتَّى كَانَ لَا يَدْرِي أَيْنَ يَضَعُهُ

Bize Affân, ona Şu'be, ona Ya'lâ b. Atâ, ona Becile Kabilesinden Umâre b. Hadîd, ona da Ezd Kabilesinden Sahr el-Ğâmidî şöyle rivayet etmiştir:
Hz. Peygamber (sav) "Allah'ım sabahın erken vakitlerini ümmetime bereketli eyle" diye dua ederdi. Hz. Peygamber (sav) bir müfreze göndereceği vakit sabahın ilk vaktinde gönderirdi. (Hadisin ravisi) Sahr ticaretle uğraşıyordu. Onun (yanında çalışan) genç adamları vardı. Onları sabahın erken vaktinde işe gönderirdi. Bu sebeple malı o kadar çoğaldı ki nereye koyacağını bilemedi.

---

Açıklama: "اللَّهُمَّ بَارِكْ لِأُمَّتِي فِي بُكُورِهَا" kısmı dışında isnadı zayıftır. Bu kısım ise şâhidleriyle beraber hasendir.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Sahr el-Ğamidî 15643, 5/356

اللهم بارك لأمتي في بكورها

---

Açıklama: Sehâvî Makâsıd’da şöyle demektedir: Dört Sünen sahibinin rivayet ettiği bir hadistir. Tirmizî bu hadisi hasen; İbn Hibbân ise sahih saymıştır. Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK12966, Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK13390, Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK16259, Taberani, el-Mu'cemu'l-Kebir'de MK18413 rivayet etmiştir. Ebu Davud, Sünen-i Ebu Davud'da D002606, Tirmizi, Sünen-i Tirmizî'de T001212, Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da BM005242, Bezzâr, Müsned-i Bezzâr'da BM000696, Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de HM015642, Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de HM015643 ve Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed'de HM019650 farklı bir içerikle rivayet etmiştir

• Aclûnî Keşfu'l-Hafâ Harfu'l-Hemze me'a'l-Lâm 556, 1/214