حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي حَفْصَةَ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ أَبِي سَلَمَةَ، عَنْ جَابِرٍ قَالَ: اُحْتُبِسَ الْوَحْيُ عَنِ النَّبِيِّ عَلَيْهِ الصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ فِي أَوَّلِ أَمْرِهِ، وَحُبِّبَ إِلَيْهِ الْخَلَاءُ، فَجَعَلَ يَخْلُو فِي حِرَاءَ. فَبَيْنَمَا هُوَ مُقْبِلٌ مِنْ حِرَاءَ، قَالَ: إِذَا أَنَا بِحَسٍّ فَوْقِي، فَرَفَعْتُ رَأْسِي، فَإِذَا أَنَا بِشَيْءٍ عَلَى كُرْسِيٍّ، فَلَمَّا رَأَيْتُهُ جِئْثْتُ إِلَى الْأَرْضِ، وَأَتَيْتُ أَهْلِي سُرْعَةً، فَقُلْتُ: دَثِّرُونِي، دَثِّرُونِي. فَأَتَانِي جِبْرِيلُ، فَجَعَلَ يَقُولُ: ﴿يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * قُمْ فَأَنْذِرْ * وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ * وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ * وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ﴾ المدثر: 1-5

Bize Muhammed b. Ebu Hafsa, ona Zuhrî, Ebu Seleme, ona da Câbir şöyle demiştir:

Vahiy,Hz. Peygamber'e (sav) ilk geldiğinde bir süre kesildi. Ona yalnızlık sevdirildi. Bu sebeple Hira mağarasında inzivaya çekilirdi. Hirâ'dan dönüşünü (anlatırken) Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu:

"(Hira’dan dönerken) birden üzerimden bir ses duydum. Başımı kaldırdım, bir şeyin, bir kürsü üzerinde olduğunu gördüm. Onu görünce korkudan yere kapandım ve hızlıca ailemin yanına koştum 'Beni örtün, beni örtün' dedim. Bunun üzerine Cebrâil bana geldi ve 'Ey örtüsüne bürünen! Kalk ve uyar! Rabbini yücelt! Elbiseni temiz tut! Pislikten uzak dur' (Müddessir, 1-5) dedi."

---

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Meğâzî 37713, 20/235