وَحَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا جَرِيرٌ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ مُجَاهِدٍ عَنْ طَاوُسٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - قَالَ سَافَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى رَمَضَانَ فَصَامَ حَتَّى بَلَغَ عُسْفَانَ ثُمَّ دَعَا بِإِنَاءٍ فِيهِ شَرَابٌ فَشَرِبَهُ نَهَارًا لِيَرَاهُ النَّاسُ ثُمَّ أَفْطَرَ حَتَّى دَخَلَ مَكَّةَ. قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - فَصَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَفْطَرَ فَمَنْ شَاءَ صَامَ وَمَنْ شَاءَ أَفْطَرَ.

Bize İshak b. İbrahim, ona Cerir, ona Mansur, ona Mücahid, ona Tâvus, ona da İbn Abbas (ra) şöyle rivayet etmiştir:

Rasulullah (sav) Ramazan'da sefere çıkıp Usfân mevkiine varıncaya kadar orucunu bozmadı. Burada su dolu bir kap isteyip gündüz vakti insanlar görsün diye onu içti ve orucunu bozdu. Ardından Mekke'ye girdi.

İbn Abbas (r.anhuma) der ki: Rasulullah'ın (sav) (seferde) oruç tuttuğu da oldu, tutmadığı da. İsteyen oruç tutar, isteyen de tutmaz.

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Sıyâm 2608, /435