وَحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنِ ابْنِ عَوْنٍ عَنْ زِيَادِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ:
"جَاءَ رَجُلٌ إِلَى ابْنِ عُمَرَ رضى الله عنهما فَقَالَ إِنِّى نَذَرْتُ أَنْ أَصُومَ يَوْمًا فَوَافَقَ يَوْمَ أَضْحَى أَوْ فِطْرٍ. فَقَالَ ابْنُ عُمَرَ رضى الله عنهما أَمَرَ اللَّهُ تَعَالَى بِوَفَاءِ النَّذْرِ وَنَهَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنْ صَوْمِ هَذَا الْيَوْمِ."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Veki (b. Cerrâh), ona İbn Avn, ona da Ziyad b. Cübeyr şöyle demiştir:
"Bir adam (Abdullah) b. Ömer'e (r.anhuma) geldi ve 'Ben bir gün oruç tutmayı adasam, o gün de kurban veya ramazan bayramı günlerine denk gelse (ne yapmam lazım?) diye sordu. İbn Ömer (r.anhuma) de ona 'Allah Teâlâ adağı yerine getirmeyi emretmiş, Hz. Peygamber (sav) ise o günlerde oruç tutmayı yasaklamıştır' cevabını verdi."

• Müslim Sahîh-i Müslim Sıyâm 2675, /443