وَحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى قَالَ قَرَأْتُ عَلَى مَالِكٍ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهَا أَرَادَتْ أَنْ تَشْتَرِىَ جَارِيَةً تُعْتِقُهَا فَقَالَ أَهْلُهَا نَبِيعُكِهَا عَلَى أَنَّ وَلاَءَهَا لَنَا. فَذَكَرَتْ ذَلِكَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ "لاَ يَمْنَعُكِ ذَلِكَ فَإِنَّمَا الْوَلاَءُ لِمَنْ أَعْتَقَ."

Bize Yahya b. Yahya, ona Malik, ona Nafi, ona da İbn Ömer şöyle rivayet etti:

"Aişe bir cariyeyi satın alıp azat etmek istedi, ama cariye sahipleri 'biz bu cariyeyi velâyeti bizim olmak şartıyla sana satarız' dediler. Bunun üzerine Aişe bu durumu Rasulullah'a (sav) anlattı. Hz. Peygamber (sav) de 'bu satın almana engel değildir. Çünkü velâyet hakkı ancak azat edene aittir' buyurdu."

---

Açıklama: Hadisin metni için M003775 numaralı rivayete bakınız.

• Müslim Sahîh-i Müslim Itk, 3776, /621