وَحَدَّثَنَاهُ مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ - يَعْنِى الْحَنَفِىَّ - حَدَّثَنَا عَبْدُ الْحَمِيدِ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا سَعِيدٌ الْمَقْبُرِىُّ أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا شُرَيْحٍ الْخُزَاعِىَّ يَقُولُ سَمِعَتْ أُذُنَاىَ وَبَصُرَ عَيْنِى وَوَعَاهُ قَلْبِى حِينَ تَكَلَّمَ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَذَكَرَ بِمِثْلِ حَدِيثِ اللَّيْثِ وَذَكَرَ فِيهِ:
" وَلاَ يَحِلُّ لأَحَدِكُمْ أَنْ يُقِيمَ عِنْدَ أَخِيهِ حَتَّى يُؤْثِمَهُ ."
بِمِثْلِ مَا فِى حَدِيثِ وَكِيعٍ .

Bize Muhammed b. el-Müsenna, ona Ebu Bekir -el-Hanefî-, ona Abdülhamid b. Cafer, ona Said el-Makburî, ona da Ebu Şüreyh el-Huzâî şöyle dedi: Rasulullah (sav) (bunu) söylerken kulaklarım işitti, gözlerim gördü ve kalbim belledi.
Daha sonra ravi, Leys'in rivayet ettiği hadisin benzerini nakletti ve Vekî'in hadîsinde olduğu gibi "Hiç birinize din kardeşinin yanında onu günaha sokacak kadar (misafir olup) kal­ması, helâl olmaz!" cümlesini zikretti.

• Müslim Sahîh-i Müslim Lukata, 4515, /736