وَحَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَخْبَرَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ أَنَّ جَارًا لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَارِسِيًّا كَانَ طَيِّبَ الْمَرَقِ فَصَنَعَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ثُمَّ جَاءَ يَدْعُوهُ فَقَالَ « وَهَذِهِ » . لِعَائِشَةَ فَقَالَ لاَ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « لاَ » فَعَادَ يَدْعُوهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « وَهَذِهِ » . قَالَ لاَ . قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « لاَ » . ثُمَّ عَادَ يَدْعُوهُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « وَهَذِهِ » . قَالَ نَعَمْ . فِى الثَّالِثَةِ . فَقَامَا يَتَدَافَعَانِ حَتَّى أَتَيَا مَنْزِلَهُ .

Bana Züheyr b. Harb, ona Yezîd b. Harun, ona Hammâd b. Seleme, ona Sâbit, ona da Enes (ra) şöyle rivâyet etti:
"Rasûlullah'ın (sav İranlı bir komşusu vardı, güzel çorba yapardı. Bir gün Rasûlullah (sav) için yemek yapmış, sonra da O'nu davete gitmişti. Rasûlullah (sav) Hz. Âişe'yi işaret ederek,
"- Bu da davetli mi?" diye sormuş. Komşusu,
"— Hayır!" cevabını vermiş. Bunun üzerine Rasûlullah (sav),
"- Öyleyse ben de gelmiyorum" demiş. Sonra tekrar gelip kendisini davet etmiş, Hz. Peygamber (sav) yine,
"- Bu da davetli mi?" diyerek Hz. Âişe'yi işaret etmiş. Komşusu yine,
"— Hayır!" diye cevap vermiş. Rasûlullah (sav) da tekrar,
"- Öyleyse, ben de hayır" demiş. Sonra adam yine gelip davet etmiş, Rasûlullah (sav) yine
"- Bu da davetli mi?" diye sormuş. Bu sefer komşusu,
" Evet!" demiş. Bunun üzerine kalkıp birlikte gitmişler ve komşunun evine varmışlar.

• Müslim Sahîh-i Müslim Eşribe 5312, /866