حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ الْعَبْدِىُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ رَجَاءٍ قَالَ سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ أَبِى الْهُذَيْلِ يُحَدِّثُ عَنْ أَبِى الأَحْوَصِ قَالَ سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مَسْعُودٍ يُحَدِّثُ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ قَالَ: "لَوْ كُنْتُ مُتَّخِذًا خَلِيلاً لاَتَّخَذْتُ أَبَا بَكْرٍ خَلِيلاً وَلَكِنَّهُ أَخِى وَصَاحِبِى وَقَدِ اتَّخَذَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ صَاحِبَكُمْ خَلِيلاً."

Bize Muhammed b. Beşşâr el-Abdî, ona Muhammed b. Cafer, ona Şube, ona İsmail b. Recâ, ona Abdullah b. Ebu Hüzeyl, ona Ebu Ahvas, ona da Abdullah b. Mesud'un rivayet ettiğine göre Peygamber (sav) şöyle buyurdu:

"Ben dost edinecek olsam mutlaka Ebu Bekir'i dost edinir­dim. Lâkin o benim kardeşim ve arkadaşımdır. İşin doğrusu sahibinizi Allah (ac) dost edinmiştir."

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâilü's-sahâbe 6172, /998