Birincisi (kocasını şöyle kötüledi): 'Benim kocam (sarp olan bir) dağın başındaki zayıf bir devenin eti gibidir. Düz değil ki çıkılsın, semiz değil ki götürülsün' dedi. (Yani kocasının sert ve huysuz olduğuna, ailenin de ondan bir fayda bulmadığını ima etti.)
İkincisi de (kocasını şöyle kötüledi): Kocamın bilgilerini ortaya çıkaramam. Ondan bahsetmeye bir başlarsam büyük-küçük hiç şey (geriye) bırakamayacağımdan korkarım.
Üçüncüsü de (kocasını şöyle zemmetti): Kocam (biçimsiz bir şekilde) uzun boyludur. Konuşursam boşanırım, sussam ortada kalırım (ne evli kalırım ne de boş).(Bununla kocasının kıt akıllı olduğuna işaret etti.)
Dördüncüsü (kocasını şöyle övdü): Kocam ne sıcak ne de soğuk olan tihâme gecesi gibidir. (Ondan) ne korkulur, ne de usanılır!
Beşincisi: Kocam (içeri) girince panter (gibi çok uyur); (dışarı) çıkınca (harpte) arslan kesilir. Bana emanet ettiği (evin işlerinin hesabından) bir şey sormaz.
Altıncısı: Kocam yediğini dürer (çok yer), içtiğinde (kaptakini) tamamen bitirir ve yatarsa sarınır. Kederi anlamak için elini sokmaz!
Yedincisi: Kocam tohumsuzdur (cinsel yaşamı yoktur). Yahut karanlıktır. (Ahmaklığından) İşleri üzerine yığılmıştır. Her dert onda mevcuttur. Baş yarık yahut uzuvlarında yara vardır. Yahut ikisini de sana bir araya toplayıversin!
Dokuzuncusu: Kocam direği yüksek (toplum içinde şerefli ve tanınan), (kılıcının) kını uzun (uzun boylu), külü çok (misafiri çok), evi meclise yakın (cömert) bir adamdır.
Onuncusu : Kocam Malik'tir. Amma ne Malik! Malik bundan çok daha iyidir. Onun çok çöken, az dolaşan develeri vardır (misafir gelince etinden ve sütünden yerler ve içerler). tef sesini işittiler mi helak olduklarını (kesileceklerini) anlarlar.
Onbirincisi: Kocam Ebu Zer'dir. Amma ne Ebu Zer! Zinetten kulaklarımı (fazlalığından) şakırdattı. Beni şişmanlattı. Beni sevindirdi. Benim de gönlüm ferah oldu. Beni dağın kenarında sayıca az bir koyun sürüsü sahibinde buldu da at kişnemesine ve deve sesine sahip harman döğen, tınas savuran hir aileye kattı. İşte onun yanında konuşuyor, sözüm reddedilmiyor; uyuyor sabahlıyorum (hizmetçiler benim yerime çalışıyor); içiyor ve kanıyorum. Ebu Zer'in annesi de ne Ebu Zer annesi! Ambarları büyük, evi geniş.,. Ebu Zer'in oğlu da n Ebu Zer'in oğlu! Yatağı soyulmuş hurma lifi gibi (erkek için makbul gören zayıf kilodadır ve kınından çekilmiş kılıç gibidir.). Kendisini bir kuzunun budu doyurur (az yer). Ebu Zer'in kızı da ne Ebu Zer kızı! Anasına, babasına itaatkar. Elbisesinin içini dolduran (kilolu) ve (güzelliği ve iffetiyle) kumasını çatlatan. Ebu Zer'in cariyesi de ne Ebu Zer cariyesi! Bizim konuşmalarımızı (ortalığa) yaymaz. Azığımızı döküp, saçmaz. Evimizi de çer-çöp bulunan kuş yuvasına çevirmez (her zaman tertemiz ve tertipli olur).
Ümmü Zer dedi ki: Tulumlarımızda süt çalkalanırken Ebu Zer çıktı (gitti). Ve bir kadına rastladı ki, yanında pars gibi iki çocuğu var. Böğrünün altındaki iki nar tanesiyle (göğüsleriyle) oynuyorlar. Hemen beni boşayıp onu nikahladı. Ben de ondan sonra eşraftan bir adama kocaya vardım ki, yürüyüşlü bir ata biner. Eline Hattî mızrak alır. Evime birçok develer getirir. Bana her hayvandan bir çift verdi:
Ümmü Zer Ye! Akrabana da ver! dedi. Ama onun bana verdiği her şeyi toplasam Ebu Zer'in kaplarının en küçüğünü dahi doldurmaz, dedi.
Aişe şöyle dedi: Rasulullah (sav) bana: 'Ben senin için Ummü Zer'a nisbette Ebû Zer' gibiyim.' buyurdu.
Yalnız o : 'Kısır, ahmaklığında' işleri üzerine- yığılmıştır' dedi, şekketmedi. Şunları da söylemiştir : 'Az dolaşırlar', 'Çarşafı boş, zamanı kadınlarının en hayırlısı ve kumasını çatlatandır', 'azığımızı saçıp savurmaz', 'Bana her kesilecek hayvandan bir çift verdi.'
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Fedâilü's-sahâbe 6306, /1021
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Bekir Abdullah b. Urve el-Kuraşi (Abdullah b. Urve b. Zübeyir b. Avvam)
4. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)
5. Said b. Seleme es-Sedusi (Said b. Seleme b. Ebu Hüsam)
6. Ebu Seleme Musa b. İsmail et-Tebûzeki (Musa b. İsmail)
7. Hasan b. Ali el-Hüzeli (Hasan b. Ali b. Muhammed)
Konular:
Aile, eşler, arasında ilişkiler