Öneri Formu
Hadis Id, No:
13197, M006957
Hadis:
وَحَدَّثَنِى إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ حَدَّثَنَا عُمَارَةُ بْنُ عُمَيْرٍ قَالَ سَمِعْتُ الْحَارِثَ بْنَ سُوَيْدٍ قَالَ حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ حَدِيثَيْنِ أَحَدُهُمَا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالآخَرُ عَنْ نَفْسِهِ فَقَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ » . بِمِثْلِ حَدِيثِ جَرِيرٍ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ مِنْ رَجُلٍ فِى أَرْضٍ دَوِيَّةٍ مَهْلَكَةٍ مَعَهُ رَاحِلَتُهُ عَلَيْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ فَنَامَ فَاسْتَيْقَظَ وَقَدْ ذَهَبَتْ فَطَلَبَهَا حَتَّى أَدْرَكَهُ الْعَطَشُ ثُمَّ قَالَ أَرْجِعُ إِلَى مَكَانِى الَّذِى كُنْتُ فِيهِ فَأَنَامُ حَتَّى أَمُوتَ . فَوَضَعَ رَأْسَهُ عَلَى سَاعِدِهِ لِيَمُوتَ فَاسْتَيْقَظَ وَعِنْدَهُ رَاحِلَتُهُ وَعَلَيْهَا زَادُهُ وَطَعَامُهُ وَشَرَابُهُ فَاللَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ الْعَبْدِ الْمُؤْمِنِ مِنْ هَذَا بِرَاحِلَتِهِ وَزَادِهِ » .
Tercemesi:
Bana İshak b. Mansur, ona Ebu Usame, ona el-A‘meş, ona Umare b. Umeyr’in şöyle dediğini rivayet etti: El-Hâris b. Süveyd’i dinledim, dedi ki: Bana Abdullah (b. Mesud) birisi Rasulullah’tan (sav) rivayetle, diğeri de kendinden olmak üzere iki hadis zikretti ve dedi ki: Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: “Şüphesiz Allah’ın, … mümin kulunun tevbe etmesinden dolayı sevinmesi… daha fazladır” diyerek Cerir’in hadisinin aynısını rivayet etti. Rasulullah’ı (sav) şöyle buyururken dinledim: “Şüphesiz ıssız, öldürücü bir yerde, beraberinde üzerinde yiyeceği ve içeceği bulunan devesi olan bir adamın, uyuyup uyandığı zaman devesinin gittiğini görmesi üzerine, devesini aramaya koyulması, sonunda oldukça susaması, sonra da: Daha önce olduğum yerime geri döneyim de ölünceye kadar uyuyayım diyerek, başını ölmek üzere kolunun üzerine yaslayıp, uyandığı vakit devesini üzerinde azığı, yiyeceği ve içeceği bulunduğu halde yanı başında bulması halinde bir adamın duyduğu sevinci var ya, Allah’ın, kulunun tevbe etmesinden dolayı sevinmesi, bu kimsenin devesini ve azığını bulmasından dolayı sevinmesinden daha fazladır.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Tevbe 6957, /1126
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Haris b. Süveyd et-Teymi (Haris b. Süveyd)
3. Umare b. Umeyr et-Teymi (Umare b. Umeyr)
4. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
5. Ebu Üsame Hammâd b. Üsame el-Kuraşî (Hammâd b. Üsame b. Zeyd)
6. İshak b. Mansur el-Kevsec (İshak b. Mansur b. Behram)
Konular:
Allah İnancı, kullarına karşı sevecen ve merhametlidir
Tevbe, önemi ve tevbeye teşvik