Öneri Formu
Hadis Id, No:
13269, M006985
Hadis:
وَحَدَّثَنَاهُ يَحْيَى بْنُ حَبِيبٍ الْحَارِثِىُّ حَدَّثَنَا مُعْتَمِرُ بْنُ سُلَيْمَانَ قَالَ قَالَ لِى أَبِى حَدَّثَنَا قَتَادَةُ ح وَحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا شَيْبَانُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ ح وَحَدَّثَنَا ابْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا أَبُو الْوَلِيدِ حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ كِلاَهُمَا عَنْ قَتَادَةَ ذَكَرُوا جَمِيعًا بِإِسْنَادِ شُعْبَةَ سَمِعَ عُقْبَةَ بْنَ عَبْدِ الْغَافِرِ يَقُولُ سَمِعْتُ أَبَا سَعِيدٍ الْخُدْرِىَّ نَحْوَ حَدِيثِهِ « أَنَّ رَجُلاً فِيمَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ رَاشَهُ اللَّهُ مَالاً وَوَلَدًا فَقَالَ لِوَلَدِهِ لَتَفْعَلُنَّ مَا آمُرُكُمْ بِهِ أَوْ لأُوَلِّيَنَّ مِيرَاثِى غَيْرَكُمْ إِذَا أَنَا مُتُّ فَأَحْرِقُونِى - وَأَكْثَرُ عِلْمِى أَنَّهُ قَالَ - ثُمَّ اسْحَقُونِى وَاذْرُونِى فِى الرِّيحِ فَإِنِّى لَمْ أَبْتَهِرْ عِنْدَ اللَّهِ خَيْرًا وَإِنَّ اللَّهَ يَقْدِرُ عَلَىَّ أَنْ يُعَذِّبَنِى - قَالَ - فَأَخَذَ مِنْهُمْ مِيثَاقًا فَفَعَلُوا ذَلِكَ بِهِ وَرَبِّى فَقَالَ اللَّهُ مَا حَمَلَكَ عَلَى مَا فَعَلْتَ فَقَالَ مَخَافَتُكَ . قَالَ فَمَا تَلاَفَاهُ غَيْرُهَا » وَفِى حَدِيثِ شَيْبَانَ وَأَبِى عَوَانَةَ « أَنَّ رَجُلاً مِنَ النَّاسِ رَغَسَهُ اللَّهُ مَالاً وَوَلَدًا » . وَفِى حَدِيثِ التَّيْمِىِّ « فَإِنَّهُ لَمْ يَبْتَئِرْ عِنْدَ اللَّهِ خَيْرًا » . قَالَ فَسَّرَهَا قَتَادَةُ لَمْ يَدَّخِرْ عِنْدَ اللَّهِ خَيْرًا . وَفِى حَدِيثِ شَيْبَانَ « فَإِنَّهُ وَاللَّهِ مَا ابْتَأَرَ عِنْدَ اللَّهِ خَيْرًا » . وَفِى حَدِيثِ أَبِى عَوَانَةَ « مَا امْتَأَرَ » . بِالْمِيمِ .
Tercemesi:
Bu hadisi bize Yahya b. Habib el-Hârisi de, ona Mu‘temir b. Süleyman rivayet etti, dedi ki: Bana babam dedi ki: Bize Katâde rivayet etti; (T) Ayrıca Bize Ebu Bekr b Ebu Şeybe, ona el-Hasan b. Musa, ona Şeybân b. Abdurrahman da rivayet etti; (T) Yine Bize İbnü’l-Müsennâ, ona Ebu’l-Velid, ona Ebu Avâne rivayet etti, her ikisine de Katâde rivayet etti, hepsi birlikte Şu‘be’nin isnadı ile şunu zikrettiler: Ukbe b. Abdülğâfir’i şöyle derken dinledi: Ben Ebu Saîd el-Hudrî’yi şöyle derken dinledim diyerek hadisi onun rivayetine yakın olarak zikretti. “Sizden öncekiler arasında Allah’ın kendisine mal ve evlat vermiş olduğu bir adam çocuklarına: Ya size emrettiğimi yapacaksınız yahut da ben mirasımı sizden başkasına bırakacağım, dedi. Ben öldükten sonra beni yakın -ağır basan bilgime göre o şunları da söyledi:- Sonra beni iyice öğütün ve rüzgâra karşı beni savurun. Çünkü benim Allah nezdinde kabul edilecek hiçbir hayırlı amelim olmadı ve muhakkak Allah’ın beni azablandırmaya kudreti vardır. Böylece onlardan bir ahit aldı, onlar da bu dediğini ona yaptılar. Rabbime yemin olsun, Allah da: Seni bu yaptığını yapmaya iten ne idi? dedi. O: Senden korkumdur, dedi. Gerçekten bundan başkası onun imdadına yetişmedi.”
Hadisin Şeybân ve Ebu Avâne rivayetinde de şöyle denilmektedir: “İnsanlardan Allah’ın kendisine bir mal ve evlat bağışlamış olduğu bir adam…”
et-Teymî hadisinde: “Allah nezdinde kabul edilebilecek bir hayır işlememişti” dedi. Katâde bu kelimeyi (“lem yebteir” lafzını) Allah nezdinde hayır namına hiçbir şey biriktirmemişti, diye açıklamıştır. Şeybân’ın hadisi rivayetinde de: “Çünkü şüphesiz ben, vallahi, Allah nezdinde kabul edilebilecek bir hayır işlemedim” demiştir. Ebu Avâne’nin hadisi rivayetinde de: (“Ma ibteera” kelimesi) “Ma imterâ: işlememiştir, biriktirmemiştir” diye, mim harfi ile rivayet etmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Tevbe 6985, /1131
Senetler:
()
Konular:
Allah İnancı, kullarına merhametlidir