عبد الرزاق عن معمر عن رجل من بعض أصحابه ، قال : دخل قوم على سلمان وهو أمير بالمدائن ، وهو يعمل هذا الخوص ، فقيل له : أتعمل هذا وأنت أمير ؟ وهو يجري عليك رزق ، قال : إني أحب أن آكل من عمل يدي ، وسأخبركم كيف تعلمت هذا ، إني كنت في أهلي برام هرمز ، وكنت أختلف إلى معلمي الكتاب ،وكان في الطريق راهب ، فكنت إذا مررت جلست عنده ، فكان يخبرني من خبر السماء والارض ، ونحوا من ذلك ، حتى اشتغلت عن كتابتي ولزمته ، فأخبر أهلي المعلم ، وقال : إن هذا الراهب قد أفسد ابنكم ، قال : فأخرجوه ، فاستخفيت منهم ، قال : فخرجت معه حتى جئتنا الموصل ، فوجدنا بها أربعين راهبا ، فكان بهم من التعظيم للراهب الذي جئت معه شئ عظيم ، فكنت معهم أشهرا ، فمرضت ، فقال راهب منهم : إني ذاهب إلى بيت المقدس ، فأصلي فيه ، ففرحت بذلك ، فقلت : أنا معك ، قال : فخرجنا ، قال : فما رأيت أحدا كان أصبر على مشي منه ، كان يمشي فإذا رآني أعييت ، قال : ارقد وقام يصلي ، فكان كذلك ، لم يطعم يوما حتى جئنا بيت المقدس ، فلما قدمناها رقد ، وقال لي : إذا رأيت الظل هاهنا فأيقظني ، فلما بلغ الظل ذلك المكان أردت أن أوقظه ثم قلت : شهر ولم يرقد ، والله لادعنه قليلا ، فتركته ساعة ، فاستيقظ فرأى الظل قد جاز ذلك المكان ، فقال : ألم أقل لك أن توقظني ؟ قلت : قد كنت لم تنم ، فأحببت أن أدعك أن تنام قليلا ، قال إني لا أحب أن يأتي علي ساعة إلا وأنا ذاكر الله تعالى فيها ، قال : ثم دخلنا بيت المقدس فإذا سائل مقعد يسأل ، فسأله ، فلا أدري ما قال له فقال له المقعد : دخلت ولم تعطني شيئا ، وخرجت ولم تعطني شيئا ، قال : هل تحب أن تقوم ؟ قال : فدعا له ، فقام ، فجعلت أتعجب واتبعه فسهوت ، فذهب الراهب ، ثم خرجت أتبعه أسأل عنه ، فرأيت ركبا من الانصار ، فسألتهم عنه ، فقلت : أرأيتم رجل كذا وكذا ؟ فقالوا : هذا عبد آبق ، فأخذوني فأردفوني خلف رجل منهم ، حتى قدموا بي المدينة ، فجعلوني في حائط لهم ، فكنت أعمل هذا الخوص ، فمن ثم تعلمتها ، قال : وكان الراهب قال : إن الله تعالى لم يعط العرب من الانبياء أحدا ، وإنه سيخرج منهم نبي ، فإن أدركته فصدقه وآمن به ، وإن آيته أن يقبل الهدية ولا يأكل الصدقة ، وإن في ظهره خاتم النبوة ، قال : فمكثت ما مكثت ، ثم قالوا : جاء النبي صلى الله عليه وسلم إلى المدينة ، فخرجت معي بتمر فجئت إليه به ، فقال : ما هذا ؟ قلت : صدقة ، قال : لا نأكل الصدقة ، فأخذته ، ثم أتيته بتمر فوضعته بين يديه ، فقال : ما هذا ؟ فقلت : هدية ، فأكل وأكل من كان عنده ، ثم قمت وراءه لانظر الخاتم ، ففطن بي ، فألقى رداءه عن منكبيه ، فآمنت به وصدقته ، قال : فإما كاتب على مئة نخلة ، وإما اشترى نفسه بمئة نخلة ، قال : فغرسها رسول الله صلى الله عليه وسلم بيده ، فلم يحل الحول حتى بلغت ، أو قال : أكل منها.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
86233, MA015768
Hadis:
عبد الرزاق عن معمر عن رجل من بعض أصحابه ، قال : دخل قوم على سلمان وهو أمير بالمدائن ، وهو يعمل هذا الخوص ، فقيل له : أتعمل هذا وأنت أمير ؟ وهو يجري عليك رزق ، قال : إني أحب أن آكل من عمل يدي ، وسأخبركم كيف تعلمت هذا ، إني كنت في أهلي برام هرمز ، وكنت أختلف إلى معلمي الكتاب ،وكان في الطريق راهب ، فكنت إذا مررت جلست عنده ، فكان يخبرني من خبر السماء والارض ، ونحوا من ذلك ، حتى اشتغلت عن كتابتي ولزمته ، فأخبر أهلي المعلم ، وقال : إن هذا الراهب قد أفسد ابنكم ، قال : فأخرجوه ، فاستخفيت منهم ، قال : فخرجت معه حتى جئتنا الموصل ، فوجدنا بها أربعين راهبا ، فكان بهم من التعظيم للراهب الذي جئت معه شئ عظيم ، فكنت معهم أشهرا ، فمرضت ، فقال راهب منهم : إني ذاهب إلى بيت المقدس ، فأصلي فيه ، ففرحت بذلك ، فقلت : أنا معك ، قال : فخرجنا ، قال : فما رأيت أحدا كان أصبر على مشي منه ، كان يمشي فإذا رآني أعييت ، قال : ارقد وقام يصلي ، فكان كذلك ، لم يطعم يوما حتى جئنا بيت المقدس ، فلما قدمناها رقد ، وقال لي : إذا رأيت الظل هاهنا فأيقظني ، فلما بلغ الظل ذلك المكان أردت أن أوقظه ثم قلت : شهر ولم يرقد ، والله لادعنه قليلا ، فتركته ساعة ، فاستيقظ فرأى الظل قد جاز ذلك المكان ، فقال : ألم أقل لك أن توقظني ؟ قلت : قد كنت لم تنم ، فأحببت أن أدعك أن تنام قليلا ، قال إني لا أحب أن يأتي علي ساعة إلا وأنا ذاكر الله تعالى فيها ، قال : ثم دخلنا بيت المقدس فإذا سائل مقعد يسأل ، فسأله ، فلا أدري ما قال له فقال له المقعد : دخلت ولم تعطني شيئا ، وخرجت ولم تعطني شيئا ، قال : هل تحب أن تقوم ؟ قال : فدعا له ، فقام ، فجعلت أتعجب واتبعه فسهوت ، فذهب الراهب ، ثم خرجت أتبعه أسأل عنه ، فرأيت ركبا من الانصار ، فسألتهم عنه ، فقلت : أرأيتم رجل كذا وكذا ؟ فقالوا : هذا عبد آبق ، فأخذوني فأردفوني خلف رجل منهم ، حتى قدموا بي المدينة ، فجعلوني في حائط لهم ، فكنت أعمل هذا الخوص ، فمن ثم تعلمتها ، قال : وكان الراهب قال : إن الله تعالى لم يعط العرب من الانبياء أحدا ، وإنه سيخرج منهم نبي ، فإن أدركته فصدقه وآمن به ، وإن آيته أن يقبل الهدية ولا يأكل الصدقة ، وإن في ظهره خاتم النبوة ، قال : فمكثت ما مكثت ، ثم قالوا : جاء النبي صلى الله عليه وسلم إلى المدينة ، فخرجت معي بتمر فجئت إليه به ، فقال : ما هذا ؟ قلت : صدقة ، قال : لا نأكل الصدقة ، فأخذته ، ثم أتيته بتمر فوضعته بين يديه ، فقال : ما هذا ؟ فقلت : هدية ، فأكل وأكل من كان عنده ، ثم قمت وراءه لانظر الخاتم ، ففطن بي ، فألقى رداءه عن منكبيه ، فآمنت به وصدقته ، قال : فإما كاتب على مئة نخلة ، وإما اشترى نفسه بمئة نخلة ، قال : فغرسها رسول الله صلى الله عليه وسلم بيده ، فلم يحل الحول حتى بلغت ، أو قال : أكل منها.
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Abdürrezzak b. Hemmam, Musannef, Mükâteb 15768, 8/418
Senetler:
()
Konular:
Hediye, Hz. Peygamber'in hediye alması
Hz. Peygamber, Hicreti
Hz. Peygamber, sahabe ile ilişkisi
Köle, kölelik, cariyelik hukuku.
Köle, mükateb
Sadaka, Peygamber (a.s.) ve Ehli Beytin yememesi
Sahabe, İlk Müslüman Nesiller
Sahabe, İslama girişleri