أَخْبَرَنِى مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ قَالَ حَدَّثَنَا ابْنُ عَيَّاشٍ عَنْ مُغِيرَةَ عَنِ الْحَارِثِ الْعُكْلِىِّ عَنِ ابْنِ نُجَىٍّ قَالَ قَالَ عَلِىٌّ كَانَ لِى مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَدْخَلاَنِ مَدْخَلٌ بِاللَّيْلِ وَمَدْخَلٌ بِالنَّهَارِ فَكُنْتُ إِذَا دَخَلْتُ بِاللَّيْلِ تَنَحْنَحَ لِى .

Bana Muhammed b. Ubeyd (el-Muharibî), ona (Ebu Bekir) b. Ayyaş (el-Esedî), ona Muğîre (b. Miksem ed-Dabbî), ona Hâris el-Uklî, ona (Abdullah) b. Nücey (el-Hadramî), ona da Hz. Ali (ra) rivayet etmiş ve şöyle demiştir:
Rasulullah'ın (sav) huzuruna günde iki defa girişim vardı. Biri gece, biri de gündüz. Gece huzuruna gireceğim zaman benim için (girebilirsin anlamında) öksürürdü.

• Nesâî Sünen-i Nesâî Sehv 17, /2166