Öneri Formu
Hadis Id, No:
22993, N002722
Hadis:
أَخْبَرَنَا عِمْرَانُ بْنُ يَزِيدَ قَالَ أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ - يَعْنِى ابْنَ إِسْحَاقَ - قَالَ أَنْبَأَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ ح وَأَخْبَرَنِى إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ قَالَ قَالَ ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِى حَسَنُ بْنُ مُسْلِمٍ عَنْ مُجَاهِدٍ وَغَيْرِهِ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ يُقَالُ لَهُ شَقِيقُ بْنُ سَلَمَةَ أَبُو وَائِلٍ أَنَّ رَجُلاً مِنْ بَنِى تَغْلِبَ يُقَالُ لَهُ الصُّبَىُّ بْنُ مَعْبَدٍ وَكَانَ نَصْرَانِيًّا فَأَسْلَمَ فَأَقْبَلَ فِى أَوَّلِ مَا حَجَّ فَلَبَّى بِحَجٍّ وَعُمْرَةٍ جَمِيعًا فَهُوَ كَذَلِكَ يُلَبِّى بِهِمَا جَمِيعًا فَمَرَّ عَلَى سَلْمَانَ بْنِ رَبِيعَةَ وَزَيْدِ بْنِ صُوحَانَ فَقَالَ أَحَدُهُمَا لأَنْتَ أَضَلُّ مِنْ جَمَلِكَ هَذَا . فَقَالَ الصُّبَىُّ فَلَمْ يَزَلْ فِى نَفْسِى حَتَّى لَقِيتُ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ هُدِيتَ لِسُنَّةِ نَبِيِّكَ صلى الله عليه وسلم . قَالَ شَقِيقٌ وَكُنْتُ أَخْتَلِفُ أَنَا وَمَسْرُوقُ بْنُ الأَجْدَعِ إِلَى الصُّبَىِّ بْنِ مَعْبَدٍ نَسْتَذْكِرُهُ فَلَقَدِ اخْتَلَفْنَا إِلَيْهِ مِرَارًا أَنَا وَمَسْرُوقُ بْنُ الأَجْدَعِ .
Tercemesi:
Bize İmran b. Yezid, ona Şuayb –yani İbn İshak-, ona İbn Cüreyc rivayet etmiştir; (T) Bana İbrahim b. el-Hasan, ona Haccâc rivayetle dedi ki: Bana İbn Cüreyc, ona Hasan b. Müslim, ona Mücâhid ve başkası, ona Şakik b. Seleme Ebu Vâil denilen Irak halkından bir adamın rivayet ettiğine göre, ed-Dabbî b. Ma‘bed denilen Tağliboğullarından bir adam Hıristiyan iken müslüman olmuştu. İlk hac yaptığı sırada gelip bir arada hac ve umre yapmak niyetiyle telbiye getirdi. O bu suretle her ikisi için telbiye getirmekte iken Süleyman b. Rabia ve Zeyd b. Sûhân,’ın yanından geçti. İkisinden birisi: Şüphesiz sen şu devenden daha şaşkınsın, dedi. Ed-Dabbî dedi ki: Ömer b. el-Hattab ile karşılaşıncaya kadar bundan dolayı içimde rahatsızlık duyup durdum. Ömer’e bu durumu anlatınca, kendisi: Sen (böyle yapmakla) peygamberinin (sav) sünnetine iletilmiş oldun, dedi.
Şakik dedi ki: Ben ve Mesruk b. el-Ecda, ed-Dabbî b. Ma‘bed’in yanına zaman zaman gider ve ona bunu bir daha hatırlatır (rivayet etmesini ister)dik. Hiç şüphesiz ben ve Mesruk b. el-Ecda (bunun için) defalarca onun yanına gidip geldik.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Menâsiku'l-hacc 49, /2263
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)
3. Hasan b. Müslim el-Huzaî (Hasan b. Müslim b. Yennâk)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
5. Ebu Muhammed Haccac b. Muhammed el-Mesîsî (Haccac b. Muhammed)
6. İbrahim b. Hasan el-Mukassimi (İbrahim b. Hasan b. Heysem)
Konular:
Hac, Hacc-ı kıran
Öneri Formu
Hadis Id, No:
277806, N002722-2
Hadis:
أَخْبَرَنَا عِمْرَانُ بْنُ يَزِيدَ قَالَ أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ - يَعْنِى ابْنَ إِسْحَاقَ - قَالَ أَنْبَأَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ ح وَأَخْبَرَنِى إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ قَالَ قَالَ ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِى حَسَنُ بْنُ مُسْلِمٍ عَنْ مُجَاهِدٍ وَغَيْرِهِ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ يُقَالُ لَهُ شَقِيقُ بْنُ سَلَمَةَ أَبُو وَائِلٍ أَنَّ رَجُلاً مِنْ بَنِى تَغْلِبَ يُقَالُ لَهُ الصُّبَىُّ بْنُ مَعْبَدٍ وَكَانَ نَصْرَانِيًّا فَأَسْلَمَ فَأَقْبَلَ فِى أَوَّلِ مَا حَجَّ فَلَبَّى بِحَجٍّ وَعُمْرَةٍ جَمِيعًا فَهُوَ كَذَلِكَ يُلَبِّى بِهِمَا جَمِيعًا فَمَرَّ عَلَى سَلْمَانَ بْنِ رَبِيعَةَ وَزَيْدِ بْنِ صُوحَانَ فَقَالَ أَحَدُهُمَا لأَنْتَ أَضَلُّ مِنْ جَمَلِكَ هَذَا . فَقَالَ الصُّبَىُّ فَلَمْ يَزَلْ فِى نَفْسِى حَتَّى لَقِيتُ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ هُدِيتَ لِسُنَّةِ نَبِيِّكَ صلى الله عليه وسلم . قَالَ شَقِيقٌ وَكُنْتُ أَخْتَلِفُ أَنَا وَمَسْرُوقُ بْنُ الأَجْدَعِ إِلَى الصُّبَىِّ بْنِ مَعْبَدٍ نَسْتَذْكِرُهُ فَلَقَدِ اخْتَلَفْنَا إِلَيْهِ مِرَارًا أَنَا وَمَسْرُوقُ بْنُ الأَجْدَعِ .
Tercemesi:
Bize İmran b. Yezid, ona Şuayb –yani İbn İshak-, ona İbn Cüreyc rivayet etmiştir; (T) Bana İbrahim b. el-Hasan, ona Haccâc rivayetle dedi ki: Bana İbn Cüreyc, ona Hasan b. Müslim, ona Mücâhid ve başkası, ona Şakik b. Seleme Ebu Vâil denilen Irak halkından bir adamın rivayet ettiğine göre, ed-Dabbî b. Ma‘bed denilen Tağliboğullarından bir adam Hıristiyan iken müslüman olmuştu. İlk hac yaptığı sırada gelip bir arada hac ve umre yapmak niyetiyle telbiye getirdi. O bu suretle her ikisi için telbiye getirmekte iken Süleyman b. Rabia ve Zeyd b. Sûhân,’ın yanından geçti. İkisinden birisi: Şüphesiz sen şu devenden daha şaşkınsın, dedi. Ed-Dabbî dedi ki: Ömer b. el-Hattab ile karşılaşıncaya kadar bundan dolayı içimde rahatsızlık duyup durdum. Ömer’e bu durumu anlatınca, kendisi: Sen (böyle yapmakla) peygamberinin (sav) sünnetine iletilmiş oldun, dedi.
Şakik dedi ki: Ben ve Mesruk b. el-Ecda, ed-Dabbî b. Ma‘bed’in yanına zaman zaman gider ve ona bunu bir daha hatırlatır (rivayet etmesini ister)dik. Hiç şüphesiz ben ve Mesruk b. el-Ecda (bunun için) defalarca onun yanına gidip geldik.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Menâsiku'l-hacc 49, /2263
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)
3. Hasan b. Müslim el-Huzaî (Hasan b. Müslim b. Yennâk)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
5. Şuayb b. İshak el-Kuraşi (Şuayb b. İshak b. Abdurrahman b. Abdullah)
6. İmran b. Ebu Cemil ed-Dimaşki (İmran b. Halid b. Yezid b. Müslim)
Konular:
Hac, Hacc-ı kıran
Öneri Formu
Hadis Id, No:
277807, N002722-3
Hadis:
أَخْبَرَنَا عِمْرَانُ بْنُ يَزِيدَ قَالَ أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ - يَعْنِى ابْنَ إِسْحَاقَ - قَالَ أَنْبَأَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ ح وَأَخْبَرَنِى إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ قَالَ قَالَ ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِى حَسَنُ بْنُ مُسْلِمٍ عَنْ مُجَاهِدٍ وَغَيْرِهِ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ يُقَالُ لَهُ شَقِيقُ بْنُ سَلَمَةَ أَبُو وَائِلٍ أَنَّ رَجُلاً مِنْ بَنِى تَغْلِبَ يُقَالُ لَهُ الصُّبَىُّ بْنُ مَعْبَدٍ وَكَانَ نَصْرَانِيًّا فَأَسْلَمَ فَأَقْبَلَ فِى أَوَّلِ مَا حَجَّ فَلَبَّى بِحَجٍّ وَعُمْرَةٍ جَمِيعًا فَهُوَ كَذَلِكَ يُلَبِّى بِهِمَا جَمِيعًا فَمَرَّ عَلَى سَلْمَانَ بْنِ رَبِيعَةَ وَزَيْدِ بْنِ صُوحَانَ فَقَالَ أَحَدُهُمَا لأَنْتَ أَضَلُّ مِنْ جَمَلِكَ هَذَا . فَقَالَ الصُّبَىُّ فَلَمْ يَزَلْ فِى نَفْسِى حَتَّى لَقِيتُ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ هُدِيتَ لِسُنَّةِ نَبِيِّكَ صلى الله عليه وسلم . قَالَ شَقِيقٌ وَكُنْتُ أَخْتَلِفُ أَنَا وَمَسْرُوقُ بْنُ الأَجْدَعِ إِلَى الصُّبَىِّ بْنِ مَعْبَدٍ نَسْتَذْكِرُهُ فَلَقَدِ اخْتَلَفْنَا إِلَيْهِ مِرَارًا أَنَا وَمَسْرُوقُ بْنُ الأَجْدَعِ .
Tercemesi:
Bize İmran b. Yezid, ona Şuayb –yani İbn İshak-, ona İbn Cüreyc rivayet etmiştir; (T) Bana İbrahim b. el-Hasan, ona Haccâc rivayetle dedi ki: Bana İbn Cüreyc, ona Hasan b. Müslim, ona Mücâhid ve başkası, ona Şakik b. Seleme Ebu Vâil denilen Irak halkından bir adamın rivayet ettiğine göre, ed-Dabbî b. Ma‘bed denilen Tağliboğullarından bir adam Hıristiyan iken müslüman olmuştu. İlk hac yaptığı sırada gelip bir arada hac ve umre yapmak niyetiyle telbiye getirdi. O bu suretle her ikisi için telbiye getirmekte iken Süleyman b. Rabia ve Zeyd b. Sûhân,’ın yanından geçti. İkisinden birisi: Şüphesiz sen şu devenden daha şaşkınsın, dedi. Ed-Dabbî dedi ki: Ömer b. el-Hattab ile karşılaşıncaya kadar bundan dolayı içimde rahatsızlık duyup durdum. Ömer’e bu durumu anlatınca, kendisi: Sen (böyle yapmakla) peygamberinin (sav) sünnetine iletilmiş oldun, dedi.
Şakik dedi ki: Ben ve Mesruk b. el-Ecda, ed-Dabbî b. Ma‘bed’in yanına zaman zaman gider ve ona bunu bir daha hatırlatır (rivayet etmesini ister)dik. Hiç şüphesiz ben ve Mesruk b. el-Ecda (bunun için) defalarca onun yanına gidip geldik.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Menâsiku'l-hacc 49, /2263
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Ebu Haccac Mücahid b. Cebr el-Kuraşî (Mücahid b. Cebr)
3. Hasan b. Müslim el-Huzaî (Hasan b. Müslim b. Yennâk)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
5. Ebu Muhammed Haccac b. Muhammed el-Mesîsî (Haccac b. Muhammed)
6. İbrahim b. Hasan el-Mukassimi (İbrahim b. Hasan b. Heysem)
Konular:
Hac, Hacc-ı kıran
Öneri Formu
Hadis Id, No:
277808, N002722-4
Hadis:
أَخْبَرَنَا عِمْرَانُ بْنُ يَزِيدَ قَالَ أَخْبَرَنَا شُعَيْبٌ - يَعْنِى ابْنَ إِسْحَاقَ - قَالَ أَنْبَأَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ ح وَأَخْبَرَنِى إِبْرَاهِيمُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ قَالَ قَالَ ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِى حَسَنُ بْنُ مُسْلِمٍ عَنْ مُجَاهِدٍ وَغَيْرِهِ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ يُقَالُ لَهُ شَقِيقُ بْنُ سَلَمَةَ أَبُو وَائِلٍ أَنَّ رَجُلاً مِنْ بَنِى تَغْلِبَ يُقَالُ لَهُ الصُّبَىُّ بْنُ مَعْبَدٍ وَكَانَ نَصْرَانِيًّا فَأَسْلَمَ فَأَقْبَلَ فِى أَوَّلِ مَا حَجَّ فَلَبَّى بِحَجٍّ وَعُمْرَةٍ جَمِيعًا فَهُوَ كَذَلِكَ يُلَبِّى بِهِمَا جَمِيعًا فَمَرَّ عَلَى سَلْمَانَ بْنِ رَبِيعَةَ وَزَيْدِ بْنِ صُوحَانَ فَقَالَ أَحَدُهُمَا لأَنْتَ أَضَلُّ مِنْ جَمَلِكَ هَذَا . فَقَالَ الصُّبَىُّ فَلَمْ يَزَلْ فِى نَفْسِى حَتَّى لَقِيتُ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ هُدِيتَ لِسُنَّةِ نَبِيِّكَ صلى الله عليه وسلم . قَالَ شَقِيقٌ وَكُنْتُ أَخْتَلِفُ أَنَا وَمَسْرُوقُ بْنُ الأَجْدَعِ إِلَى الصُّبَىِّ بْنِ مَعْبَدٍ نَسْتَذْكِرُهُ فَلَقَدِ اخْتَلَفْنَا إِلَيْهِ مِرَارًا أَنَا وَمَسْرُوقُ بْنُ الأَجْدَعِ .
Tercemesi:
Bize İmran b. Yezid, ona Şuayb –yani İbn İshak-, ona İbn Cüreyc rivayet etmiştir; (T) Bana İbrahim b. el-Hasan, ona Haccâc rivayetle dedi ki: Bana İbn Cüreyc, ona Hasan b. Müslim, ona Mücâhid ve başkası, ona Şakik b. Seleme Ebu Vâil denilen Irak halkından bir adamın rivayet ettiğine göre, ed-Dabbî b. Ma‘bed denilen Tağliboğullarından bir adam Hıristiyan iken müslüman olmuştu. İlk hac yaptığı sırada gelip bir arada hac ve umre yapmak niyetiyle telbiye getirdi. O bu suretle her ikisi için telbiye getirmekte iken Süleyman b. Rabia ve Zeyd b. Sûhân,’ın yanından geçti. İkisinden birisi: Şüphesiz sen şu devenden daha şaşkınsın, dedi. Ed-Dabbî dedi ki: Ömer b. el-Hattab ile karşılaşıncaya kadar bundan dolayı içimde rahatsızlık duyup durdum. Ömer’e bu durumu anlatınca, kendisi: Sen (böyle yapmakla) peygamberinin (sav) sünnetine iletilmiş oldun, dedi.
Şakik dedi ki: Ben ve Mesruk b. el-Ecda, ed-Dabbî b. Ma‘bed’in yanına zaman zaman gider ve ona bunu bir daha hatırlatır (rivayet etmesini ister)dik. Hiç şüphesiz ben ve Mesruk b. el-Ecda (bunun için) defalarca onun yanına gidip geldik.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Menâsiku'l-hacc 49, /2263
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Ebu Haccac Mücahid b. Cebr el-Kuraşî (Mücahid b. Cebr)
3. Hasan b. Müslim el-Huzaî (Hasan b. Müslim b. Yennâk)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
5. Şuayb b. İshak el-Kuraşi (Şuayb b. İshak b. Abdurrahman b. Abdullah)
6. İmran b. Ebu Cemil ed-Dimaşki (İmran b. Halid b. Yezid b. Müslim)
Konular:
Hac, Hacc-ı kıran